کارسینوم لوبولار تهاجمی | علائم سرطان لوبولی

کارسینوم لوبولار تهاجمی یا سرطان لوبولی مهاجم (Invasive lobular carcinoma) نوعی سرطان سینه است که در غدد تولید شیر (لوب یا لوبول ها) پستان شکل می گیرد.

سرطان تهاجمی به این معنی است که سلول های سرطانی از همان ابتدا شروع به خارج شدن از لوبول ها می کنند و پتانسیل گسترش سرطان در غدد لنفاوی و سایر نواحی بدن را دارند.

کارسینوم لوبولار تهاجمی بخش کوچکی از همه سرطان های پستان را تشکیل می دهد. شایع ترین نوع سرطان پستان در مجاری سینه شکل می گیرد که به آن “کارسینوم داکتال مهاجم یا سرطان مجاری ” می گویند.

علائم سرطان لوبولی

کارسینوم لوبولار تهاجمی در اولین مراحل خود ، ممکن است هیچ علامت و نشانه ای نداشته باشد. اما با بزرگ تر شدن ، کارسینوم لوبولار تهاجمی ممکن است منجر به بروز موارد زیر شود:

• ضخیم شدن ناحیه ای در بخشی از پستان
• ایجاد برآمدگی یا تورم جدید در پستان
• تغییر در بافت یا ظاهر پوست بالای پستان مانند کمرنگ شدن یا ضخیم شدن
• تورفتگی نوک سینه

کارسینوم لوبولار تهاجمی نسبت به سایر اشکال سرطان پستان، کمتر احتمال دارد که تشکیل یک توده سفت و محکم بدهد.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

در صورت بروز علائم یا نشانه هایی که منجر به نگرانی تان شده است، باید فورا  با پزشک خود ملاقات کنید. پزشک شما را معاینه می کند و تشخیص می دهد که آیا به رادیوگرافی تشخیصی پستان (ماموگرافی) یا سونوگرافی پستان احتیاج دارید یا خیر.

از پزشک خود بپرسید که چه موقع آزمایش های غربالگری سرطان پستان را شروع کنید تا به شما در تشخیص زودهنگام سرطان، قبل از بروز علائم یا نشانه ها کمک کند. آزمایشات غربالگری معمول ممکن است شامل معاینه فیزیکی و ماموگرافی باشد.

سازمان های مختلف در مورد توصیه های غربالگری خود متفاوت هستند ، اما اغلب آنها پیشنهاد می کنند که زنان با خطر ابتلا به سرطان پستان متوسط، ماموگرافی های اولیه را در دهه 40 زندگی خود انجام دهند.

در صورتی که سابقه خانوادگی سرطان پستان یا عوامل دیگری دارید که خطر ابتلا به سرطان پستان را در شما افزایش می دهد ، ممکن است پزشک توصیه کند در سنین بالاتر نیز شروع به غربالگری ماموگرافی یا آزمایش های دیگر کنید.

علل سرطان لوبولی

هنوز مشخص نیست که چه عواملی منجر به سرطان لوبولی تهاجمی می شود.

پزشکان تنها می دانند که کارسینوم لوبولار تهاجمی از زمانی شروع به شکل گیری می کند که سلول های یک یا چند غده تولید کننده شیر در پستان دچار جهش در DNA شان می شوند. این جهش ها منجر به از دست دادن توانایی در کنترل رشد سلول ها می شود و همین امر موجب تقسیم و رشد سریع سلول ها می شود. بسته به شدت مهاجم بودن نوع سرطان ، سلول های سرطانی می توانند در سایر نقاط بدن نیز گسترش یابند.

سلول های سرطان لوبولی تمایل دارند که به جای سفت شدن غدد شیری، با گسترش در یک روش مشخص به بافت پستان حمله کنند. منطقه آسیب دیده ممکن است احساسی متفاوتی نسبت به سایر بافت های اطراف پستان داشته باشد که بیشتر شبیه به ضخیم شدن و احساس برآمدگی است ، اما بعید است که آن را مانند یک توده احساس کنید.

عوامل خطر سرطان لوبولی

عواملی که ممکن است خطر ابتلا به کارسینوم لوبولار تهاجمی را افزایش دهند عبارتند از:

• زن بودن. احتمال زیادی وجود دارد که زنان به سرطان پستان مبتلا شوند ، اما مردان نیز می توانند به این سرطان مبتلا شوند.
• سن بالا. خطر ابتلا به سرطان پستان با بالا رفتن سن افزایش می یابد. زنان مبتلا به کارسینوم لوبولار تهاجمی معمولا چند سال از زنان مبتلا به انواع دیگر سرطان پستان بزرگتر هستند.
• کارسینوم لوبولار درجا (LCIS). اگر به LCISمبتلا شده اید خطر ابتلا به سرطان تهاجمی در هر دو پستان شما افزایش می یابد. LCIS ​​سرطان نیست ، اما نشانه ای از افزایش خطر ابتلا به سرطان پستان از هر نوعی است.
• مصرف هورمون پس از یائسگی. اثبات شده است که استفاده از هورمون های زنانه استروژن و پروژسترون در دوران یائسگی خطر ابتلا به کارسینوم مهاجم لوبولار را افزایش می دهد.
• سندرم های سرطان ژنتیکی ارثی. زنان مبتلا به یک بیماری ارثی نادر به نام “سندرم سرطان معده منتشره ارثی” ، خطر ابتلا به سرطان گاستریک (معده) و کارسینوم لوبولار تهاجمی را افزایش می دهند. زنان دارای ژن های ارثی خاص ممکن است خطر ابتلا به سرطان پستان و سرطان تخمدان را نیز افزایش دهند.

پیشگیری از سرطان لوبولی

برای کاهش خطر ابتلا به سرطان پستان ، سعی کنید:

• در مورد فواید و خطرات هورمون درمانی یائسگی با پزشک خود مشورت کنید. هورمون درمانی ترکیبی ممکن است خطر ابتلا به سرطان پستان را افزایش دهد. برخی از خانم ها در دوران یائسگی علائم و نشانه های آزار دهنده ای مانند گر گرفتگی را تجربه می کنند و برای این خانم ها افزایش ریسک سرطان سینه به منظور تسکین علائم و نشانه های یائسگی قابل قبول است. برای کاهش خطر ابتلا به سرطان پستان ، از کمترین میزان هورمون درمانی که ممکن است در کمترین زمان استفاده شود، بهره ببرید.
• محدود کردن یا اجتناب از مصرف الکل. زنان نباید بیش از 1 نوشیدنی الکلی در روز مصرف کنند. برای بزرگسالان سالم ، این بدان معناست که حداکثر یک نوشیدنی در روز برای زنان در هر گروه سنی و آقایان بالای 65 سال و حداکثر دو نوشیدنی در روز برای آقایان 65 سال به پایین مناسب است.
• بیشتر روزهای هفته را ورزش کنید. در بیشتر روزهای هفته حداقل 30 دقیقه ورزش انجام دهید. اگر اخیرا فعال نبوده اید ، از پزشک خود بپرسید که آیا ورزش برای شما مناسب است و سپس آهسته و تدریجی شروع کنید.
• وزن خود را کنترل کنید. اگر لازم است وزن خود را کاهش دهید و پس از آن وزن ایده آل و متناسب خود را حفظ کنید. چاقی و اضافه وزن در بزرگسالان احتمال ابتلا به سرطان سینه بعد از یائسگی را افزایش می دهد. اگر نیاز به کاهش وزن دارید ، از پزشک خود در مورد راهکارهای کاهش وزن صحیح و اصولی سوال کنید. هر روز از میزان کالری مصرفی تان بکاهید و به تدریج سطح فعالیت ورزشی خود را افزایش دهید. هدف خود را بر روی کاهش وزن تدریجی (حدود نیم تا یک کیلوگرم در هفته) متمرکز کنید.

چنانچه سابقه خانوادگی سرطان پستان دارید یا احساس می کنید احتمال ابتلا به سرطان پستان در شما افزایش یافته است ، در مورد این موضوع با پزشک یا متخصص زنان خود صحبت کنید. داروهای پیشگیرانه ، جراحی و غربالگری مکرر ممکن است گزینه هایی عالی برای زنان با ریسک بالای سرطان سینه به شمار روند.

اگر سابقه سرطان در خانواده دارید و تمایل دارید ریسک سرطان شما بطور رایگان ارزیابی و تعیین شود، اینجا کلیک کنید. پس از پر کردن فرم، اطلاعات شما توسط متخصصین بهایند بررسی خواهد شد و جواب به ایمیل شما ارسال خواهد شد. لطفا ایمیل معتبر وارد نمایید.

تشخیص کارسینوم لوبولار تهاجمی یا سرطان لوبولی

آزمایشات و روش های مورد استفاده برای تشخیص کارسینوم لوبولار تهاجمی عبارتند از:

• ماموگرافی. در ماموگرافی توسط اشعه ایکس، یک تصویر از پستان شما تهیه می شود. کارسینوم لوبولار تهاجمی کمتر از سایر انواع سرطان پستان در ماموگرافی تشخیص داده می شود. با این وجود ، ماموگرافی یک آزمایش تشخیصی مفید به شمار می رود.
• سونوگرافی. از سونوگرافی برای ایجاد تصاویری از پستان توسط امواج صوتی استفاده می شود. تشخیص کارسینوم لوبولار تهاجمی از طریق سونوگرافی دشوارتر از سایر انواع سرطان پستان است.
• تصویربرداری با رزونانس مغناطیسی یا ام آر آی (MRI). در ام آر آی از یک میدان مغناطیسی قوی برای ایجاد تصویری از پستان شما استفاده می شود. هنگامی که ارزیابی نتایج ماموگرافی و سونوگرافی نهایی نگران کننده باشد، ام آر آی پستان بسیار مفید و موثر است. ام آر آی همچنین می تواند به تعیین میزان گستردگی سرطان درون پستان کمک کند.
• برداشتن نمونه ای از بافت برای آزمایش (بیوپسی). در صورت تشخیص ناهنجاری ، پزشک ممکن است روش بیوپسی را برای برداشتن نمونه ای از بافت مشکوک پستان جهت آزمایش در آزمایشگاه توصیه کند. بیوپسی سینه را می توان با استفاده از سوزن برای بیرون کشیدن مایع یا بافت از پستان انجام داد ، یا می توان بافت سینه را با جراحی برداشت.

تعیین مرحله کارسینوم لوبولار تهاجمی

پس از تایید تشخیص سرطان لوبولی مهاجم ، پزشک تعیین می کند که چه آزمایش های دیگری برای بررسی مرحله سرطان شما لازم است. اکثر خانم ها به غیر از تصویربرداری از پستان ، معاینه بدنی و آزمایش خون به آزمایش های بیشتری نیاز ندارند.

پزشکان از اعداد رومی I تا  IV برای نشان دادن مرحله سرطان استفاده می کنند. سرطانهای مرحله I کوچک و محدود به منطقه ای است كه سرطان در آن شروع شده است. مرحله چهارم نشان دهنده سرطان پیشرفته ای است که در مناطق دیگر بدن گسترش یافته است.

مرحله چهارم سرطان پستان که به آن سرطان پستان متاستاتیک نیز گفته می شود ، سرطانی است که در مناطق دیگر بدن گسترش یافته است.

درمان سرطان لوبولی

گزینه های درمانی شما برای کارسینوم لوبولار تهاجمی بستگی به شدت سرطان ، مرحله آن ، سلامت کلی شما و ترجیحات فردی تان دارد. درمان، اغلب شامل جراحی و درمان های اضافی (کمکی) است که ممکن است شامل شیمی درمانی ، پرتو درمانی و هورمون درمانی باشد.

عمل جراحی

جراحی برای سرطان لوبولی مهاجم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• برداشتن سرطان و بخش کمی از بافت سالم. این روش به نام لامپکتومی (برداشتن موضعی گسترده) به شما این امکان را می دهد که بخش عمده ای از بافت سینه خود را حفظ کنید. جراح شما، تومور را به انضمام حاشیه ای از بافت سالم اطراف تومور بر می دارد تا مطمئن شود که کل سلول های سرطانی استخراج شده باشند. اگر بافت اطراف تومور علائم سلول های سرطانی (حاشیه های مثبت) از خود نشان دهد ، ممکن است تا رسیدن به حاشیه های منفی، به جراحی کمکی نیاز داشته باشید. در برخی موارد ، این ممکن است به معنای برداشتن کل بافت پستان باشد.
• برداشتن کل بافت پستان. ماستکتومی عملی برای برداشتن کل بافت های پستان است. در طی عمل ماستکتومی (ساده) ، جراح تمام بافت پستان (لوبول ها ، مجاری ، بافت چربی و پوست) ، از جمله نوک سینه و هاله سینه را نیز بر می دارد. در برخی دیگر از انواع ماستکتومی می توان پوست یا نوک پستان در جای خود باقی گذاشت و ممکن است بسته به وضعیت خاص شما گزینه هایی موجود باشد.
• بیوپسی غدد لنفاوی نگهبان. برای تشخیص این که سرطان به غدد لنفاوی در نزدیکی پستان شما سرایت کرده است یا خیر، جراح تان اولین گره های لنفاوی را که از شبکه لنفاوی دریافت می کند ، شناسایی می کند. این گره های لنفاوی به منظور بررسی از حیث سلول های سرطانی پستان (بیوپسی گره سنتینل) برداشته شده و آزمایش می شوند. در صورت عدم یافتن سرطان ، احتمال یافتن سرطان در هر یک از گره های باقیمانده اندک است و دیگر لازم نیست هیچ گره دیگری برداشته شود.
• برداشتن گره لنفاوی زیر بغل. اگر سرطان در گره نگهبان یافت شود ، جراح تان ممکن است غدد لنفاوی بیشتری را در زیر بغل (برداشتن گره لنفاوی زیر بغل) بردارد. دانستن این که سرطان به غدد لنفاوی سرایت کرده است به تعیین بهترین روش درمانی ، از جمله این که آیا به شیمی درمانی یا پرتو درمانی نیاز دارید ، کمک می کند.

هورمون درمانی

هورمون درمانی (یا به اصطلاح صحیح تر، درمان مسدود کننده هورمون) اغلب برای درمان سرطان های پستانی که به هورمون ها حساس هستند، استفاده می شود. بیشتر کارسینوم های لوبولار تهاجمی ، گیرنده هورمونی مثبت هستند ، به این معنی که آنها برای رشد از هورمون ها استفاده می کنند.

برای کاهش احتمال بازگشت سرطان ، از هورمون درمانی قبل یا بعد از جراحی یا سایر روش های درمانی استفاده می شود. اگر سرطان قبلاً شیوع پیدا کرده باشد ، ممکن است هورمون درمانی آن را کوچک و کنترل کند.

درمان هایی که در هورمون درمانی قابل استفاده هستند عبارتند از:

• داروهایی که مانع از اتصال هورمون ها به سلول های سرطانی می شوند (تعدیل کننده های انتخابی گیرنده استروژن)
• داروهایی که تولید استروژن پس از یائسگی متوقف می کنند (مهار کننده های آروماتاز)
• جراحی یا داروهایی برای متوقف کردن تولید هورمون در تخمدان ها

پرتو درمانی

در پرتو درمانی برای از بین بردن سلول های سرطانی از انرژی های پر توان مانند اشعه X و پروتون استفاده می شود.

در طول پرتو درمانی ، در حالی که شما روی یک تخت قرار گرفته اید، یک دستگاه بزرگ در اطراف شما حرکت می کند و پرتو های انرژی را در نقاط دقیقی از پستان تان هدایت می کند.

پرتو درمانی ممکن است بعد از لامپکتومی توصیه شود. اگر سرطان شما بزرگ باشد یا گره های لنفاوی را نیز درگیر کرده باشد ، ممکن است بعد از ماستکتومی نیز توصیه شود.

شیمی درمانی

در شیمی درمانی از داروهایی استفاده می شود که سلول های سرطانی را از بین می برد. درمان اغلب شامل دریافت دو یا چند دارو با ترکیبات مختلف است.

شیمی درمانی را می توان از طریق وریدی ، به صورت خوراکی و یا هر دو روش انجام داد.

شیمی درمانی ممکن است بعد از عمل، برای از بین بردن سلول های باقی مانده توصیه شود.

از شیمی درمانی همچنین می توان قبل از عمل، برای کوچک کردن توموری که بزرگ است نیز استفاده کرد. برای زنان دارای تومورهای بزرگ تر ، شیمی درمانی قبل از عمل، می تواند انتخاب لامپکتومی را نسبت به ماستکتومی امکان پذیر کند.

طب جایگزین

هیچ درمان جایگزینی نمی تواند سرطان لوبولی را درمان کند. درعوض ، درمان های مکمل و جایگزین برای مقابله با عوارض ناشی از سرطان و درمان سرطان مانند گرگرفتگی ، بیشترین کمک را ارائه می دهند.

درمان های جایگزین برای گرگرفتگی

گرگرفتگی (حمله ناگهانی گرمای شدید که می تواند منجر به تعریق و ناراحتی در شما شود) ممکن است نشانه طبیعی یائسگی یا یک عارضه جانبی ناشی از هورمون درمانی برای سرطان پستان باشد.

زنان مبتلا به سرطان سینه که از هورمون برای رشد استفاده می کنند، ممکن است هورمون درمانی دریافت کنند تا تعامل بین هورمون ها و سلول های سرطانی را مسدود کنند. بیشتر کارسینوم های لوبولار تهاجمی ، گیرنده هورمونی مثبت هستند.

در صورت بروز گرگرفتگی با پزشک خود مشورت کنید. اگر گرگرفتگی ها خفیف باشد ، احتمالاً به مرور زمان فروکش می کنند. در بیشتر زنان ، گرگرفتگی سرانجام از بین می رود. اما برخی از زنان، گرگرفتگی های شدید و آزار دهنده ای را تجربه می کنند. روش های درمانی معمول متعددی ، از جمله مصرف داروها برای گرگرفتگی وجود دارد.

چنانچه درمان گرگرفتگی آنطور که انتظار داشتید، پیش نرفت ، ممکن است مصرف داروهای مکمل و طب جایگزین کمک کند تا احساس بهتری داشته باشید.

گزینه های جایگزین ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• طب سوزنی
• هیپنوتیزم
• مراقبه
• تکنیک های آرامش بخش
• تایچی
• یوگا

در حالی که هیچ یک از این روش های درمانی جایگزین به کنترل گرگرفتگی کمک نمی کند ، اما برخی شواهد اولیه نشان می دهد که برخی از نجات یافتگان سرطان پستان آنها را مفید می دانند.

اگر علاقه دارید یکی از این روش های درمانی جایگزین را برای گرگرفتگی امتحان کنید ، در مورد گزینه های خود با پزشک تان مشورت کنید.

تشخیص سرطان پستان ممکن است یکی از دشوارترین شرایطی باشد که تاکنون با آن روبرو شده اید. این وضعیت می تواند موجب شود احساسات مختلفی، از شوک و ترس گرفته تا خشم ، اضطراب یا افسردگی را تجربه کنید.

در مواجهه با سرطان هیچ روش “صحیحی” در مورد احساس و عمل شما وجود ندارد. نحوه برخورد و پاسخ به تشخیص سرطان در هر فرد متفاوت است. با گذشت زمان ، روش خود را برای کنار آمدن با احساسات تان پیدا خواهید کرد. تا آن زمان می توانید اقدامات زیر را به کار گیرید:

• به اندازه کافی در مورد سرطان خود اطلاعات کسب کنید تا در تصمیم گیری های درمانی بهتر عمل کنید. از پزشک خود بخواهید نوع و مرحله سرطان شما و همچنین روش های درمانی و عوارض جانبی آنها را برای شما شرح دهد. هرچه بیشتر بدانید ، هنگام تصمیم گیری در مورد مراقبت از خود اطمینان بیشتری خواهید داشت. در کتابخانه محلی خود و یا در وب سایت های معتبر به دنبال اطلاعات باشید.
• از خانواده و دوستان خود طلب پشتیبانی کنید. خانواده و دوستان نزدیک تان می توانند یک سیستم حمایتی عالی ارائه دهند که به شما در مقابله با درمان کمک می کند. آنها می توانند در انجام کارهای کوچک خانه كه احتمالاً در طول درمان انرژی لازم برای انجام آنها را ندارید، به شما كمك کنند. آنها همچنین می توانند در هر موقعیتی که نیاز دارید با کسی صحبت کنید، در صحنه حاضر باشند.
• با افراد مبتلا به سرطان ارتباط برقرار کنید. افراد دیگر مبتلا به سرطان می توانند پشتیبانی و بینش بی نظیری ارائه دهند؛ زیرا به خوبی درک می کنند که شما چه چیزی را تجربه می کنید. از طریق گروهه ای پشتیبانی در شهر یا منطقه خود با دیگران در ارتباط باشید. در مورد گروه های پشتیبانی از پزشک خود سوال کنید.
• از خود مراقب کنید. در طول درمان سرطان سلامت و رفاه خود را در اولویت قرار دهید. به اندازه کافی بخوابید تا احساس شادابی کنید ، رژیم غذایی پر از میوه و سبزیجات را انتخاب کنید ، در روزهایی که احساس می کنید انرژی دارید، حرکات ورزشی ملایم انجام دهید و برای چیزهایی که از آن لذت می برید ، مانند مطالعه یا گوش دادن به موسیقی ، وقت بگذارید. سعی کنید حداقل برخی از کارهای روزمره خود ، از جمله فعالیت های اجتماعی را حفظ کنید.

آماده شدن برای ملاقات با پزشک

اگر علامت یا نشانه های دارید که نگران کننده هستند ، قدم اول، مراجعه به پزشک خانوادگی یا متخصص زنان تان است.

اگر پزشک تان سرطان را توسط بیوپسی انجام شده در منطقه مورد نظر تشخیص دهد ، ممکن است شما را به پزشک متخصص در درمان سرطان (انکولوژیست) ارجاع دهد.

از آنجا که مدت زمان ملاقات ها می تواند مختصر باشد ، و از آنجا که اغلب زمینه های زیادی برای پوشش وجود دارد ، بهتر است از قبل آماده باشید. در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که به شما کمک می کند برای ملاقات با پزشک آمادگی لازم داشته باشید و همچنین بدانید چه انتظاراتی از پزشک تان دارید.

آنچه شما می توانید انجام دهید

برای آماده شدن برای قرار ملاقات خود اقدامات زیر را انجام دهید:

• از محدودیت های قبل از ملاقات با پزشک آگاه باشید. در زمان مراجعه ، حتماً سؤال کنید که آیا پیش از این اقداماتی وجود دارد که باید انجام دهید ، مانند محدود کردن رژیم غذایی خود.
• علائمی را که تجربه کرده اید یادداشت کنید ، حتی مواردی که ممکن است برای شما غیر مرتبط به نظر برسند.
• اطلاعات شخصی مهم خود ، از جمله فشارهای اساسی یا تغییرات اخیر زندگی را یادداشت کنید.
• فهرستی از تمام داروها ، ویتامین ها یا مکمل هایی که مصرف می کنید ، تهیه کنید.
• یکی از اعضای خانواده یا یک دوست را همراه خود به مطب ببرید. گاهی اوقات ارائه همه اطلاعات ارائه شده در هنگام ملاقات می تواند دشوار باشد. ممکن است نکته ای را فراموش کرده باشید اما فردی که شما را همراهی می کند آن را یادآوری کند.
• سوالات خود را برای پرسیدن از پزشک یادداشت کنید.

برخی از سؤالات اساسی که باید در مورد سرطان لوبولی تهاجمی از پزشک خود بپرسید عبارتند از:

• آیا من سرطان پستان دارم؟
• اندازه سرطان پستان من چقدر است؟
• مرحله سرطان سینه من چیست؟
• آیا به آزمایش های بیشتری احتیاج دارم؟
• چگونه این آزمایشات به شما در تعیین بهترین روش های درمانی برای من کمک می کند؟
• گزینه های درمانی سرطان برای من چیست؟
• عوارض جانبی هر گزینه درمانی چیست؟
• آیا این گزینه های درمانی می تواند بر زندگی روزمره من تأثیر بگذارد؟ آیا می توانم کار خود را ادامه دهم؟
• آیا درمانی که بیش از همه توصیه کنید وجود دارد؟
• از کجا می دانید که این روش های درمانی به سود من هستند؟
• به یک دوست یا یکی از اعضای خانواده توصیه در یک موقعیت من چه توصیه ای می کنید؟
• چقدر وقت دارم تا در مورد درمان سرطان تصمیم گیری کنم؟
• آیا بیمه هزینه های درمان و آزمایشات من را تقبل می کند؟
• آیا باید به یک متخصص دیگر مراجعه کنم؟ هزینه آن چقدر است؟
• آیا بروشور یا نسخه چاپی دیگری وجود دارد که بتوانم با خود ببرم؟ چه وب سایت هایی را برای کسب اطلاعات بیشتر پیشنهاد می کنید؟

علاوه بر سوالاتی که تهیه کرده اید ، چنانچه سوال دیگری به ذهن تان می رسد، در هنگام مراجعه از پزشک خود بپرسید.

آنچه از پزشک انتظار می رود

پزشک تان نیز احتمالاً تعدادی سؤال از شما خواهد پرسید. داشتن آمادگی برای پاسخگویی به آنها ممکن است به شما فرصت دهد تا نکات دیگری را که می خواهید به آنها بپردازید را مطرح کنید. پزشک ممکن است در خصوص موارد ذیل از شما سوالاتی بپرسد:

• اولین بار چه زمانی شروع به تجربه علائم کردید؟
• آیا علائم شما مداوم بوده است یا گاه به گاه ؟
• شدت علائم تان چقدر است؟
• آیا به نظرتان چیزی علائم شما چه چیزی را بهبود می بخشد؟
• آیا به نظرتان چیزی علائم شما را بدتر می کند؟

کاربر عزیز، امیدواریم این اطلاعات توانسته باشد به شما در درمان بیماری تان کمک کرده باشد و هر چه زود تر، مجددا سلامتی خود را به دست آورید.

شاد و تندرست باشید.

تحقیق و ترجمه: مینو زرفش

منبع: mayoclinic