برای خانم هایی که خطر ابتلا به سرطان پستان در آنها بالاتر از حد متوسط است، استفاده از دارو برای کاهش خطر سرطان پستان کمک می کند. البته این داروها می توانند عوارض جانبی هم داشته باشند. بنابراین مهم است که قبل از تصمیم گیری در مورد مصرف آنها، نقطه مثبت و منفی آن ها را بررسی کنید.
گروه پزشکان بهایند، اولین مرکز هوشمند فوق تخصصی پیشگیری، تشخیص و درمان سرطان (اولین مرکز تخصصی درمان هدفمند و ایمنی درمانی)
ارتباط مستقیم با مرکز:
آیا برای کاهش خطر سرطان پستان باید دارویی مصرف کنیم؟
استفاده از داروها برای کاهش خطر ابتلا به بیماری، پیشگیری دارویی (chemoprevention) نامیده می شود. متداول ترین دارو برای کاهش خطر سرطان پستان تاموکسیفن (tamoxifen) و رالوکسیفن (raloxifene) هستند. سایر داروهای موسوم به مهار کننده های آروماتاز مانند آناستروزول (anastrozole) و اگزمستان (exemestane) نیز ممکن است گزینه مناسبی باشند.
اولین قدم در تصمیم گیری راجع به اینکه آیا باید برای کاهش احتمال ابتلا به سرطان پستان دارویی مصرف کنید یا خیر این است که یک متخصص میزان خطر ابتلا به سرطان پستان در شما را بررسی کند.
اکثر متخصصان بر این باورند که خطر ابتلا به سرطان پستان در شخص باید بالاتر از حد متوسط باشد تا اجازه مصرف یکی از این داروها را داشته باشد. اگر احیانا شخص خطر بالاتر از حد متوسط را داشته باشد باید فواید، عوارض جانبی و سایر مشکلات ناشی از مصرف این داروها را با هم مقایسه کند؛ تا به این نتیجه برسد که دارو را مصرف کند یا خیر.
آیا در معرض خطر زیادی برای ابتلا به سرطان پستان هستید؟
برای شناسایی اینکه آیا در معرض خطر بالاتر از حد متوسط هستید یا خیر، باید ابتدا عوامل خطر شناسایی شوند. عامل خطر هر چیزی است که خطر ابتلا به بیماری را در فرد افزایش می دهد. اما به یاد داشته باشید که داشتن فاکتورهای خطر به معنای ابتلا قطعی به سرطان پستان نیست. در حقیقت بیشتر زنانی که یک یا چند عامل خطر دارند، هرگز به سرطان پستان مبتلا نمی شوند.
برخی از عوامل خطر مهم در سرطان پستان عبارتند از:
- پیر شدن
- داشتن بستگان نزدیک که سرطان پستان داشته‌اند
- تاریخچه قاعدگی
- تاریخچه بارداری
- مبتلا بودن به سرطان پستان تهاجمی یا سرطان ductal در گذشته
- سابقه ابتلا به سرطان لبولار پستان
- داشتن جهش ژنی مرتبط با یک سندرم سرطان خانوادگی (مانند جهش BRCA)
برخی از این عوامل می توانند خطرناک از دیگری باشند.
خطر سرطان پستان چگونه ارزیابی می شود؟
محققان برای کمک به پیش بینی خطر ابتلا به سرطان پستان در زنان یکسری مدل های آماری ساخته‌اند.
ابزار ارزیابی ریسک سرطان پستان (Assessment Tool) معمولا برای ارزیابی این خطر استفاده می شود. این ابزار می تواند خطر ابتلا به سرطان پستان در 5 سال آینده و در طول زندگی شما را براساس عوامل ذکر شده در بالا تخمین بزند.
البته این ابزار محدودیت هایی هم دارد. به عنوان مثال فقط سابقه خانوادگی در نزدیکان (مانند خواهر و برادر، والدین و فرزندان) را بررسی می کند. در نتیجه به هیچ عنوان سابقه کارسینوم داکتال (DCIS)، سرطان لوبولار (LCIS) یا سرطان پستان مربوط به گذشته را حساب نمی کند.
همچنین داده های مبتنی بر این ابزار شامل زنان آمریکایی نیست، بنابراین تخمین ها برای زنان این منطقه ممکن است دقیق نباشد.
سایر ابزارهای ارزیابی ریسک مانند مدل Tyrer-Cuzick و مدل Claus عمدتاً بر اساس سابقه خانوادگی ایجاد شده است.
همه این ابزارها می توانند تخمین تقریبی از خطر را به شما نشان دهند، اما هیچ ابزار و آزمایشی نمی تواند به طور قطع بگویید که آیا در آینده به سرطان پستان مبتلا می شوید یا خیر.
خطر ابتلا به سرطان پستان چقدر باشد تا دارو مصرف کنیم؟
هیچ تعریف واحدی برای خطر بالاتر از سطح متوسط سرطان پستان وجود ندارد. اما اکثر مطالعات خطر 1.7%ابتلا به سرطان پستان را نشان می دهند.
برخی از سازمان های پزشکی توصیه می کنند که پزشکان در مورد استفاده از داروها برای کاهش خطر سرطان پستان، فقط زنان حداقل 35 سال که خطر 1.7٪ یا بالاتر دارند را در نظر بگیرند و دارو را به آنها توصیه کنند.
با این حال انجمن سرطان آمریکا توصیه‌ای برای استفاده از داروها برای کاهش خطر ابتلا به سرطان پستان نداده است.
آیا دلیلی برای عدم مصرف داروهای کاهنده خطر سرطان پستان وجود دارد؟
همه داروها دارای خطرات و عوارض جانبی هستند که باید هنگام تصمیم گیری در مورد پیشگیری دارویی، به دقت بررسی شوند.
اکثر متخصصان موافق هستند که از تاموکسیفن و رالوکسیفن نباید برای کاهش خطر سرطان پستان در خانم هایی استفاده شود که شرایط زیر را دارند:
- ریسک ایجاد لخته های خون جدی در آنها وجود دارد
- باردار بوده یا قصد باردار شدن دارند
- در حال شیردهی هستند
- استروژن مصرف می کنند (به علاوه قرص های ضد بارداری یا هورمون درمانی یائسگی)
- مهار کننده آروماتاز مصرف می کنند
- کوچک تر از ۳۵ سال سن دارند
نکته: بسیاری از پزشکان همچنین معتقدند که اگر فردی دچار سکته مغزی یا سکته قلبی شده باشد، سیگار بکشد، چاق باشد یا فشار خون و دیابت بالایی داشته باشد؛ خطر بیشتری برای لخته شدن خون در آنها وجود دارد. زنانی که هر یک از این شرایط را دارند باید با پزشک خود صحبت کنند تا ببینند می توانند دارو مصرف کنند یا خیر.
زنی که به هر نوع سرطان رحم یا هیپرپلازی آتیپیک رحم مبتلا شده است، نباید از تاموکسیفن (tamoxifen) برای کاهش خطر ابتلا به سرطان پستان استفاده کند.
مصرف رالوکسیفن و مهارکننده های آروماتاز بعد از یائسگی توصیه می شود.
همچنین این داروها می توانند باعث نازک شدن یا پوکی استخوان شوند، بنابراین برای خانم هایی که دارای استخوان های نازک یا ضعیف هستند زیاد گزینه خوبی نیستند.
با پزشک خود در مورد وضعیت فعلی خود صحبت کرده و بهترین تصمیم ممکن را بگیرید.
