پاسخ به سوالات متداول شما درباره رادیوتراپی و سرطان – بخش سوم

رادیوتراپی و سرطان – بخش سوم

[button link=”https://behayand.com/%d9%be%d8%b1%d8%aa%d9%88%d8%af%d8%b1%d9%85%d8%a7%d9%86%db%8c-%d8%b1%d8%a7%d8%af%db%8c%d9%88%d8%aa%d8%b1%d8%a7%d9%be%db%8c/” type=”big” color=”green” newwindow=”yes”] بخش قبل[/button]

در طول رادیوتراپی 

تعداد جلسات رادیوتراپی

هنگامی که تحت پرتودرمانی با پرتوی خارجی قرار می گیرید ، هر جلسه ، مانند گرفتن عکس با اشعه ایکس بدون درد است. تابش از سوی یک ماشین واقع در اطراف بدن شما ، که معمولاً یک دستگاه شتاب دهنده خطی است ، اشعه به سمت تومور شما هدایت می شود. تابش پرتو خارجی برخلاف جراحی که یک فرآیند تهاجمی است ، غیر تهاجمی می باشد. یکی از مزایای رادیوتراپی این است که این روش معمولاً به صورت یک سری از درمان های سرپایی انجام می شود (یعنی مجبور نیستید در بیمارستان بستری شوید). ممکن است لازم نباشد کار تان را از دست بدهید یا نوع دوره بهبودی را که ممکن است به دنبال سایر درمان ها تجربه کنید. (منبع معتبر)

درمان ها معمولاً پنج روز در هفته ، شنبه تا چهارشنبه برنامه ریزی می شوند و برای یک تا 10 هفته ادامه می یابند. ممکن است تعداد جلسات رادیوتراپی مورد نیاز شما به اندازه ، محل و نوع سرطانی که دارید ، هدف درمان ، سلامت عمومی و سایر درمان های پزشکی شما بستگی داشته باشد. رادیوتراپی به دنبال دستورالعمل های انکولوژیست پرتوی ، به شما پرتوی خارجی می دهد. برای قرارگیری در محل درمان و تنظیم تجهیزات پنج تا 15 دقیقه طول خواهد کشید. اگر در حین شبیه سازی دستگاه ایمیبولیزاسیون در دسترس شده باشد ، برای اطمینان از اینکه هر روز دقیقاً در همان وضعیت قرار دارید ، از آن استفاده می شود.

به محض قرارگیری صحیح ، درمانگر اتاق را ترک می کند و به اتاق کنترل در مجاورت همان اتاق می رود تا هنگام تابش از نزدیک شما را بر روی صفحه تلویزیون کنترل کند. در اتاق درمان میکروفون وجود دارد بنابراین در صورت نگرانی همیشه می توانید با درمانگر صحبت کنید. در صورت احساس بیماری یا ناراحتی می توانید دستگاه رادیوتراپی را در هر زمان متوقف کنید. رادیوتراپی ممکن است ماشین درمان و جدول درمانی را برای هدف قرار دادن پرتو تابش به ناحیه دقیق تومور حرکت دهد. دستگاه ممکن است در حین درمان صداهایی ایجاد کند که به نظر شبیه کلیک کردن ، ضربه زدن یا چرخاندن است ، اما پرتودرمانی در همه زمان ها کنترل کامل دستگاه را دارد.

تیم پرتودرمانی به منظور کاهش دوز به بافت طبیعی اطراف تومور ، پرتودرمانی را به دقت هدف قرار می دهد. با این وجود ، اشعه بر برخی سلول های سالم تأثیر می گذارد. زمان بین درمان های روزانه به سلول های سالم شما این امکان را می دهد تا بسیاری از اثرات اشعه را ترمیم کنند ، در حالی که سلول های سرطانی به احتمال زیاد از این تغییرات جان سالم به در نمی برند.

گاهی اوقات یک دوره درمان برای یک روز یا بیشتر قطع می شود. در صورت بروز آن دسته از عوارض رادیوتراپی که به قطع درمان نیاز دارند ، این اتفاق می افتد. این درمان های از دست رفته ممکن است با افزودن جلسات درمانی در پایان جبران شوند. سعی کنید به موقع در این جلسات شرکت کنید و هیچ یک از جلسات خود را از دست ندهید. مدت زمان گذراندن در اتاق درمان بسته به انواع رادیوتراپی ممکن است متفاوت باشد ، اما به طور کلی بین 10 تا 40 دقیقه طول می کشد. بیشتر بیماران به صورت سرپایی معالجه می شوند و بسیاری از آنها می توانند به انجام کارهای روزمره عادی ادامه دهند.

انکولوژیست پرتوی شما درمان روزانه شما را کنترل می کند و ممکن است دوز تابش شما را براساس این مشاهدات تغییر دهد. همچنین ، پزشک ممکن است آزمایش خون ، اشعه ایکس و سایر آزمایشات را برای دیدن نحوه واکنش بدن شما به درمان تجویز کند. اگر تومور به طور قابل توجهی کوچک شود ، ممکن است شبیه سازی دیگری لازم باشد. این به سرطان شناس پرتوی شما اجازه می دهد تا درمان را برای از بین بردن بقیه تومور و حفظ بافت طبیعی تر ، تغییر دهد.

بررسی وضعیت هفتگی

در طول رادیوتراپی ، انکولوژیست و پرستار پرتوی شما به طور منظم شما را مشاهده می کنند تا پیشرفت خود را دنبال کنید ، ارزیابی کنید که آیا شما عارضه جانبی دارید یا خیر ، درمان هایی را برای آن عوارض جانبی (مانند دارو) توصیه می کنید و نگرانی هایی را که دارید برطرف می کنید. با پیشرفت درمان ، بسته به پاسخ یا واکنش شما به درمان ، پزشک ممکن است در برنامه یا برنامه درمانی تغییراتی ایجاد کند. تیم پرتودرمانی شما ممکن است بطور منظم با سایر متخصصان مراقبت های بهداشتی گرد هم بیایند تا پرونده شما را بررسی کنند تا اطمینان حاصل شود که درمان شما طبق برنامه پیش رفته است. در طول این جلسات ، همه اعضای تیم درباره پیشرفت شما و همچنین هر گونه نگرانی صحبت می کنند.

فیلم های اشعه هفتگی

در طول دوره درمان شما ، موقعیت های صحیح پرتوهای درمان به طور منظم با تصاویر ساخته شده با استفاده از خود پرتو درمانی تأیید می شود. این تصاویر (به نام فیلم های پورت ، فیلم های پرتو یا تأیید پورتال) نشان دهنده یک بررسی مهم تضمین کیفیت هستند ، اما خود تومور را ارزیابی نمی کنند.

براکی تراپی

براکی تراپی به قرار دادن منابع رادیواکتیو داخل یا در کنار تومور گفته می شود. واژه براکی تراپی از واژه یونانی “brachy” به معنی فاصله کوتاه گرفته شده است. در طی براکی تراپی ، ممکن است منابع رادیواکتیو به طور دائم یا تنها به طور موقت ، بسته به سرطان شما در محل خود قرار می گیرند. برای موقعیت یابی دقیق منابع ، از کاتتر یا اپلیکاتورهای ویژه ای استفاده می شود.

دو روش اصلی براکی تراپی وجود دارد : درمان درون حفره ای و درمان بینابینی. در درمان داخل حفره ای ، منابع رادیواکتیو در فضایی نزدیک به محل تومور قرار می گیرند ، مانند دهانه رحم ، واژن یا لوله تنفسی. در درمان بینابینی ، منابع رادیواکتیو مستقیماً در بافت ها قرار می گیرند ، مانند پروستات.

بعضی اوقات این روش ها به بیهوشی و مدت کوتاهی بستری شدن در بیمارستان نیاز دارد. بیمارانی که ایمپلنت دائمی دارند ممکن است در ابتدا محدودیت هایی داشته باشند و سپس می توانند به سرعت به فعالیت های عادی خود برگردند. کاشت های موقت برای چند ساعت یا چند روز در داخل بدن شما باقی مانده است. در حالی که منابع در محل خود هستند ، شما در یک اتاق خصوصی اقامت خواهید داشت. پزشکان ، پرستاران و سایر کادر پزشکی همچنان از شما مراقبت خواهند کرد ، اما آنها اقدامات احتیاطی ویژه ای را برای محدود کردن قرار گرفتن در معرض اشعه انجام می دهند. دستگاه هایی به نام دستگاه های بارگیری مجدد از راه دور با دوز بالا ، به انکولوژیست های پرتوی اجازه می دهند تا در حدود 10 تا 20 دقیقه به سرعت تراپی درمانی را انجام دهند. منابع رادیواکتیو قدرتمند از طریق لوله های کوچکی به نام کاتتر به تومور برای مدت زمان تجویز شده توسط انکولوژیست پرتوی شما منتقل می شوند. ممکن است کمی بعد از انجام این روش بتوانید به خانه بروید. بسته به منطقه تحت درمان ، ممکن است چندین درمان در طی چند روز یا هفته دریافت کنید.

اکثر بیماران در طی براکی تراپی کمی احساس ناراحتی می کنند. اگر منبع رادیواکتیو در کنار یک اپلیکاتور ثابت نگه داشته شود ، ممکن است در اثر وجود اپلیکاتور احساس ناراحتی کنید. داروهایی وجود دارند که می توانند این ناراحتی را برطرف کنند. اگر در اثر بیهوشی احساس ضعف یا سستی می کنید ، انکولوژیست پرتوی می تواند برای بهتر شدن شما دارو به شما دارو بدهد. بسته به نوع براکی تراپی که دریافت می کنید ، ممکن است لازم باشد برخی از اقدامات احتیاطی را پس از ترک درمان انجام دهید ، به ویژه اگر قصد دارید در اطراف کودکان خردسال یا زنان باردار باشید. در مورد هر چیز خاصی که باید بدانید از انکولوژیست پرتوی یا پرستار پرتودرمانی خود سال کنید.

روزهای بعد از پرتودرمانی  

پیگیری

پس از اتمام درمان ، قرار ملاقات های پیگیرانه برنامه ریزی می شود تا انکولوژیست پرتوی شما اطمینان حاصل کند که بهبودی شما به طور عادی پیش می رود و می تواند وضعیت سلامتی شما را کنترل کند. ممکن است انکولوژیست پرتوی شما آزمایش های تشخیصی دیگری را نیز سفارش دهد. گزارشات مربوط به درمان شما ممکن است به پزشکان دیگری که در درمان سرطان شما کمک می کنند نیز ارسال شود. هرچه زمان می گذرد ، تعداد دفعات مراجعه به انکولوژیست پرتوی شما کاهش می یابد. با این حال ، باید بدانید که در صورت نیاز با کسی در مورد درمان خود صحبت کنید ، تیم انکولوژی پرتوی شما همیشه در دسترس خواهد بود.

عوارض رادیوتراپی  

رادیوتراپی معمولاً بسیار قابل تحمل است و بسیاری از بیماران قادر به ادامه روال عادی خود هستند. با این حال ، برخی از بیماران ممکن است در نهایت عوارض جانبی دردناکی را تجربه کنند. در مورد هرگونه مشکل یا ناراحتی می توانید با یکی از اعضای تیم درمان انکولوژی پرتوی خود صحبت کنید. بسیاری از عوارض پرتودرمانی فقط در ناحیه تحت درمان است. به عنوان مثال ، در یک بیمار مبتلا به سرطان پستان ممکن است چیزی مانند آفتاب سوختگی خفیف تا متوسط ​​منجر به تحریک پوستی در وی شود ، در حالی که بیمار مبتلا به سرطان دهان ممکن است هنگام بلع درد داشته باشد. برخی از بیمارانی که در میانه درمان خود هستند ممکن است احساس معده درد داشته باشند. این عوارض معمولاً موقتی هستند و توسط پزشک یا سایر اعضای تیم درمانی قابل کنترل هستند.

عوارض رادیوتراپی چه هستند و چگونه می توان با آن کنار آمد؟

عوارض جانبی معمولاً از هفته دوم یا سوم درمان شروع می شوند و ممکن است چندین هفته پس از جلسه آخر پرتودرمانی نیز ادامه داشته باشند. در موارد نادر ، عوارض جانبی جدی پس از پایان پرتودرمانی نیز ایجاد می شود. متخصص انکولوژی پرتوی و پرستار انکولوژی پرتوی شما بهترین افرادی هستند که در مورد عوارض جانبی ممکن است به شما مشاوره دهند. در مورد هرگونه عوارض جانبی با آنها صحبت کنید. آنها می توانند در مورد نحوه مدیریت آنها به شما اطلاعات دهند و ممکن است برای تسکین ناراحتی شما داروها یا تغییراتی در عادت های غذایی تجویز کنند.

عارضه جانبی که اغلب توسط بیمارانی که تحت تابش قرار می گیرند گزارش می شود ، خستگی است. خستگی ناشی از پرتو درمانی که بیماران تجربه می کنند معمولاً شدید نیست و بیماران ممکن است بتوانند تمام یا بعضی از فعالیت های عادی روزانه خود را با یک شدت کاهش یافته ادامه دهند. با این حال ، درمان سرطان اغلب به تلاش ذهنی و جسمی قابل توجهی نیاز دارد. حتی الامکان سعی کنید در طول دوره درمان خود زمان هایی را به استراحت و آرامش اختصاص دهید.

بسیاری از بیماران نگرانند که رادیوتراپی باعث ایجاد سرطان دیگری شود. در حقیقت ، خطر ایجاد تومور دوم به دلیل پرتودرمانی بسیار کم است. از نظر بسیاری از بیماران ، رادیوتراپی می تواند سرطان را درمان کند. این سود بسیار بیشتر از خطر بسیار اندکی است که درمان می تواند برای ایجاد سرطان بعدی داشته باشد. اگر سیگار می کشید ، مهمترین کاری که می توانید برای کاهش خطر ابتلا به سرطان دوم انجام دهید ، ترک سیگار است.

آزمایشات بالینی چیست؟

متخصصان سرطان به طور منظم مطالعاتی را برای آزمایش روش های درمانی جدید انجام می دهند. این مطالعات را آزمایشات بالینی می نامند. آزمایشات بالینی از طریق پزشکان سرطان در همه جا در دسترس است – نه فقط در شهرهای بزرگ یا بیمارستان های بزرگ.

برخی از مطالعات بالینی سعی می کنند تا تعیین کنند که آیا رویکرد درمانی بی خطر و بالقوه موثر است. بسیاری از آزمایشات بالینی بزرگ ، درمان متداول را با درمانی مقایسه می کنند که به عقیده متخصصان سرطان ممکن است بهتر باشد. بیمارانی که در آزمایش های بالینی شرکت می کنند ، به پزشکان و بیماران سرطانی آینده کمک می کنند تا دریابند که آیا یک درمان امیدوارکننده ایمن و موثر است. تمام بیمارانی که در آزمایشات بالینی شرکت می کنند ، با دقت کنترل می شوند تا مطمئن شوند از مراقبت های با کیفیتی برخوردار هستند. لازم به یادآوری است که آزمایشات بالینی کاملاً داوطلبانه است. بیماران می توانند هر زمان آزمایش را ترک کنند. آزمایشات بالینی که آزمایشات جدید را انجام می دهد ، به صورت فاز انجام می شود:

• فاز اول – آیا درمان بی خطر است؟

به عنوان اولین گام در آزمایش تحقیقات ، پزشکان اطلاعاتی در مورد عوارض رادیوتراپی جمع آوری می کنند و در مورد دوز بی خطر تصمیم گیری می کنند. فقط چند بیمار در چند نقطه از آزمایش فاز یک شرکت می کنند.

• فاز دوم – آیا درمان موثر است؟

در این مرحله ، پزشکان آزمایشاتی انجام می دهند تا ببینند که درمان چطور پیش می رود. بیشتر اوقات ، کمتر از 100 بیمار در آزمایشات فاز دوم درگیر می شوند.

• فاز سوم – آیا درمان بهتر است؟

آزمایشات فاز سوم ، درمان جدید را با درمان استاندارد فعلی مقایسه می کند و بیماران را به طور تصادفی در یکی از دو گروه قرار می دهد. افراد زیادی از سراسر کشور در این آزمایشات شرکت می کنند.

• فاز چهارم – آیا روش های بهتری برای استفاده از درمان وجود دارد؟

در مرحله آخر ، درمان ها آزمایش می شوند تا مطمئن شوند که ایمن هستند و برای مدت زمان طولانی موثر عمل می کنند. این مرحله اغلب هنگامی زمانی است که درمان جدیدی برای استفاده استاندارد تأیید شده باشد. از هر نقطه بین صد تا چند هزار نفر در فاز چهارم یک آزمایش بالینی ثبت نام می شوند.

فقط شما می توانید در مورد شرکت یا عدم شرکت در یک آزمایش بالینی تصمیم بگیرید. قبل از تصمیم گیری ، مهم است که تا آنجا که ممکن است در مورد سرطان و آزمایشات بالینی در دسترس تان ، اطلاعات کسب کنید. اگر می خواهید در یک آزمایش بالینی شرکت کنید با انکولوژیست پرتوی تان مشورت نمایید. وی می تواند به بسیاری از سوالات شما پاسخ دهد.

[button link=”https://behayand.com/%d9%be%d8%b1%d8%aa%d9%88%d8%af%d8%b1%d9%85%d8%a7%d9%86%db%8c-%d9%88-%d8%b3%d8%b1%d8%b7%d8%a7%d9%86/” type=”big” color=”green” newwindow=”yes”] ادامه مطلب در بخش بعدی[/button]