همه چیز درباره سرطان پوست – بخش اول علل و علائم

بر اساس تعریف مایوکلینیک ، سرطان پوست به رشد غیرطبیعی سلول های پوستی اطلاق می شود که بیشتر در پوست هایی که در معرض آفتاب هستند، بروز می کند. اما این شکل رایج سرطان همچنین می تواند در مناطقی از پوست شما اتفاق بیفتد که معمولاً در معرض نور خورشید نیست.

سه نوع اصلی سرطان پوست وجود دارد: کارسینوم سلول بازال ، کارسینوم سلول سنگفرشی و ملانوم.

با محدود کردن یا خودداری کردن از قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش (UV) می توانید خطر ابتلا به سرطان پوست را کاهش دهید. بررسی پوست تان از حیث تغییرات مشکوک می تواند به تشخیص سرطان پوست در مراحل اولیه آن کمک کند. تشخیص زود هنگام سرطان پوست، بیشترین شانس را برای درمان موفقیت آمیز سرطان پوست به دنبال دارد.

انواع سرطان پوست

سرطان پوست انواع مختلفی دارد که در ادامه به آنها اشاره میک نیم:

کارسینوم سلول بازال

کارسینوم سلول بازال یا کارسینوم سلول پایه ای نوعی سرطان پوست است. کارسینوم سلول بازال در سلول های پایه (نوعی سلول درون پوستی که سلول های جدید پوستی تولید می کند، زیرا سلول های قدیمی از بین می روند) تشکیل می شود.

کارسینوم سلول بازال اغلب به شکل برجستگی کمی شفاف روی پوست ظاهر می شود ، با این حال می تواند اشکال دیگری نیز به خود بگیرد. کارسینوم سلول بازال اغلب در مناطقی از پوست که در معرض آفتاب هستند، مانند سر و گردن اتفاق می افتد.

تصور می شود بیشتر کارسینوم سلول های پایه ای در اثر قرار گرفتن طولانی مدت در معرض اشعه ماوراء بنفش (UV) متساطع از نور خورشید ایجاد می شود. خودداری از قرار گیری در معرض خورشید و استفاده از ضد آفتاب می تواند به محافظت در برابر کارسینوم سلول بازال کمک کند.

سرطان ملانوما

ملانوما یا ملانوم، جدی ترین نوع سرطان پوست است که در سلول های (ملانوسیت ها) تولید ملانین ایجاد می شود. ملانین، رنگدانه ای است که به پوست شما رنگ می بخشد. ملانوما همچنین می تواند در چشم شما و به ندرت در اندام های داخلی مانند روده نیز شکل بگیرد.

علت دقیق انواع ملانوما ها مشخص نیست ، اما قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش (UV) متساطع از نور خورشید یا لامپ و تختخواب های سولاریوم ، خطر ابتلا به ملانوما را افزایش می دهد. محدود کردن قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش می تواند به کاهش خطر ملانوما کمک کند.

به نظر می رسد خطر ابتلا به ملانوما در افراد زیر 40 سال ، به ویژه زنان در حال افزایش است. اطلاع از علائم هشدار دهنده سرطان پوست می تواند این اطمینان را حاصل کند که تغییرات سرطانی قبل از گسترش سرطان، شناسایی و درمان می شوند. اگر ملانوم زود تشخیص داده شود ، با موفقیت قابل درمان است.

سرطان پوست غیر ملانوما

سرطان پوست غیر ملانوما به همه انواع سرطان هایی که در پوست رخ می دهند و ملانوما نیستند، اشاره دارد.

انواع مختلفی از سرطان پوست در رده وسیعی از سرطان پوست غیر ملانوما قرار می گیرند که رایج ترین آن ها کارسینوم سلول پایه ای و کارسینوم سلول سنگفرشی است.

درمان سرطان پوست غیر ملانوما به نوع سرطان بستگی دارد. درمان سرطان پوست معمولاً شامل جراحی برای از بین بردن سلول های سرطانی است.

انواع سرطان پوست غیر ملانوما عبارتند از:

• آنژیوسارکوم
• کارسینوم سلول بازال
• لنفوم سلول B جلدی
• لنفوم سلول T جلدی
• پروتوبرانس درماتوفیبروسارکوم
• کارسینوم سلول مرکل
• کارسینوم سباسه
• کارسینوم سلول سنگفرشی پوست

کارسینوم سلول سنگفرشی

کارسینوم سلول سنگفرشی پوست نوع متداول و شایع سرطان پوست است که در سلول های سنگفرشی تشکیل شده و لایه های میانی و بیرونی پوست را تشکیل می دهد.

کارسینوم سلول سنگفرشی پوست معمولاً مهلک و کشنده نیست ، اگرچه می تواند تهاجمی باشد. در صورتی که کارسینوم سلول سنگفرشی پوست درمان نشود، می تواند بزرگ شود یا در قسمت های دیگر بدن گسترش یابد و منجر به بروز پیامدهای جدی تری شود.

بیشتر کارسینوم های سلول سنگفرشی پوست ناشی از قرار گرفتن در معرض طولانی مدت در معرض اشعه ماوراء بنفش (UV) ، متساطع از نور خورشید و یا از تختخواب یا لامپ های سولاریوم است. عدم قرار گیری در معرض نور UV به کاهش خطر ابتلا به کارسینوم سلول سنگفرشی پوست و سایر اشکال سرطان پوست کمک می کند.

سلول های سنگفرشی در بسیاری از نقاط بدن شما یافت می شوند و کارسینوم سلول سنگفرشی نیز می تواند در هر جایی که سلول های سنگفرشی یافت شود، رخ دهد. کارسینوم سلول سنگفرشی پوست به سرطانی اطلاق می شود که در سلول های سنگفرشی موجود در پوست تشکیل می شود.

علائم سرطان پوست

سرطان پوست در درجه اول در مناطقی از پوست که در معرض آفتاب قرار دارند، از جمله پوست سر ، صورت ، لب ، گوش ، گردن ، قفسه سینه ، بازوها و دست ها و روی پاها (در خانم ها) بروز می کند. اما همچنین می تواند در مناطقی شکل بگیرد که به ندرت نور خورشید را می بیند مانند کف دست ، زیر ناخن های دست یا پا و ناحیه تناسلی.

سرطان پوست همه افراد با انواع تن های پوستی ، از جمله افراد دارای پوست های تیره را تحت تأثیر قرار می دهد. هنگامی که ملانوما در افرادی که رنگ پوست تیره دارند ، رخ می دهد ، به احتمال زیاد در مناطقی که به طور معمول در معرض آفتاب قرار ندارند ، مانند کف دست و پا نیز اتفاق بیافتد.

علائم و نشانه های کارسینوم سلول بازال

کارسینوم سلول بازال معمولاً در نواحی در معرض آفتاب بدن مانند گردن یا صورت شما رخ می دهد.

کارسینوم سلول بازال ممکن است به اشکال زیر ظاهر شود:

• برآمدگی مومی یا شبیه مروارید
• یک ضایعه صاف ، گوشتی یا قهوه ای مانند زخم یا اسکار
• خونریزی یا کبره ای که بهبود می یابد و مجدد اتفاق می افتد

علائم و نشانه های کارسینوم سلول سنگفرشی

بیشتر اوقات ، کارسینوم سلول سنگفرشی در نواحی در معرض آفتاب بدن مانند صورت ، گوش و دست ها رخ می دهد. افرادی که پوست تیره تری دارند ، احتمالاً در مناطقی که غالباً در معرض آفتاب نیستند نیز دچار کارسینوم سلول سنگفرشی می شوند.

سرطان سلول سنگفرشی ممکن است به اشکال زیر ظاهر شود:

• گره ای سفت و قرمز مانند لکه های قرمز روی لاله گوش
• یک ضایعه صاف با سطح پوسته پوسته شده

علائم سرطان پوست ملانوما

ملانوم می تواند در هر نقطه از بدن شما اتفاق بیافتد، اگر این که در پوست سالم یا در خال موجود باشد که سرطانی شود. ملانوم اغلب در صورت یا تنه مردان مبتلا ظاهر می شود. در خانم ها ، این نوع سرطان بیشتر در قسمت تحتانی پاها بروز می کند. ملانوما هم در زنان و هم در مردان ، ممکن است روی پوستی که در معرض آفتاب قرار ندارد نیز رخ دهد.

ملانوما می تواند بر روی همه افراد با هر تن پوستی تأثیر بگذارد. در افرادی که رنگ پوست تیره تری دارند ، ملانوما در کف دست یا کف پا (علائم سرطان پوست پا) یا زیر ناخن های دست و پا ظاهر می شود.

علائم سرطان پوست ملانوما شامل موارد زیر است:

• نقطه نقطه شدن پوست دست یا پا به رنگ قهوه ای با لکه های تیره تر
• خال رنگی روی پوست که تغییر رنگ و اندازه می دهد یا خونریزی می کند
• یک ضایعه کوچک با مرز نامنظم و قسمت هایی که به رنگ قرمز ، صورتی ، سفید ، آبی یا سورمه ای ظاهر می شوند
• ضایعه ای دردناک که خارش یا سوزش دارد (علائم سرطان پوست خارش)
• ضایعات تیره در کف دست ، کف پا ، انگشتان پا یا انگشتان پا یا روی غشاهای مخاطی که دهان ، بینی ، واژن یا مقعد شما را پوشش می دهد.

علائم و نشانه های سرطان های پوستی که کمتر شایع هستند

انواع دیگر ، سرطان های پوستی که کمتر دیده می شود عبارتند از:

• کاپوسی سارکوم. این شکل نادر از سرطان پوست در رگ های خونی پوست ایجاد می شود و باعث ایجاد لکه های قرمز یا بنفش روی پوست یا غشاهای مخاطی می شود. کاپوسی سارکوم عمدتاً در افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف مانند افرادی که مبتلا به ایدز هستند و در افرادی که داروهایی مصرف می کنند که سیستم ایمنی طبیعی آنها را سرکوب می کند ، مانند افرادی که پیوند عضو را انجام داده اند رخ می دهد ،. افراد دیگری که خطر ابتلا به کاپوسی سارکوم را دارند ، شامل مردان جوانی می شود که در آفریقا زندگی می کنند و یا مردان مسن ایتالیایی یا یهودیان اروپای شرقی.
• کارسینوم سلول مرکل. کارسینوم سلول مرکل منجر به ایجاد گره های سفت و براقی می شود که روی پوست یا فقط در زیر پوست و در فولیکول های مو رخ می دهد. کارسینوم سلول مرکل بیشتر در سر ، گردن و تنه مشاهده می شود.
• کارسینوم غده سباسه. این سرطان غیر متداول و تهاجمی در غدد چرب موجود در پوست ایجاد می شود. کارسینوم غده سباسه – که معمولاً به شکل گره های سخت و بدون درد ظاهر می شود – ممکن است در هر کجا ایجاد شود ، اما بیشتر در پلک ظاهر می شود ، و به همین دلیل اغلب با سایر مشکلات مرتبط با پلک اشتباه گرفته می شود.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

در صورت مشاهده هرگونه تغییر در پوست خود که موجب نگران تان شده است ، با پزشک خود ملاقات کنید. همه تغییرات پوستی ناشی از سرطان پوست نیست. پزشک تان برای تعیین علت ، تغییرات پوستی، پوست شما را بررسی خواهد کرد.

معرفی پزشکان ما

علت سرطان پوست چیست

علت ایجاد سرطان پوست این است که خطایی (جهش) در DNA سلول های پوستی رخ می دهد. این جهش ها باعث می شوند رشد سلول ها از کنترل خارج شده و توده ای از سلول های سرطانی را تشکیل دهند.

سلول های درگیر در سرطان پوست

سرطان پوست از لایه فوقانی پوست شما ، یعنی اپیدرم شروع می شود. اپیدرم یک لایه نازک است که یک پوشش محافظ سلول های پوستی را تامین می کند که بدن شما به طور مداوم آن را می ریزد. اپیدرم شامل سه نوع سلول اصلی است:

• سلول های سنگفرشی که درست در زیر سطح خارجی قرار دارند و به عنوان پوشش داخلی پوست عمل می کنند.
• سلول های بازال که سلول های پوستی جدید تولید می کنند و در زیر سلولهای سنگفرشی قرار می گیرند.
• ملانوسیت ها که ملانین تولید می کنند. ملانین رنگدانه ای است که رنگ طبیعی به پوست می بخشد و در قسمت تحتانی اپیدرم قرار دارد. ملانوسیت ها هنگامی که در معرض نور خورشید هستید، ملانین بیشتری تولید می کنند تا به محافظت از لایه های عمیق تر پوست شما کمک کند. به همین جهت است که پوست تان در آفتاب تیره می شود.

جایی که سرطان پوست در آن شروع می شود، نوع سرطان و گزینه های درمانی شما را تعیین می کند.

نور ماوراء بنفش و سرطان پوست

بیشترین آسیب DNA به سلول های پوستی ناشی از اشعه ماوراء بنفش (UV) است که در نور خورشید و لامپ های مورد استفاده در تخت های سولاریوم مشاهده می شود. اما قرار گرفتن در معرض آفتاب، سرطان های پوستی را که معمولاً در معرض نور خورشید قرار ندارند ، شامل نمی شود. این نشان می دهد که عوامل دیگر ممکن است در خطر ابتلا به سرطان پوست دخیل باشند، مانند قرار گرفتن در معرض مواد سمی یا داشتن بیماری ای که سیستم ایمنی بدن را تضعیف می کند.

مراحل سرطان پوست

تمام سرطان ها مراحل مختلفی دارند. منظور از مرحله یا گرید سرطان تعیین میزان رشد، اندازه و سرایت توده و سلول های سرطانی به دیگر بخش های بدن است. برای تعیین کردن مرحله یا شدت سرطان پوست، پزشک درمانگر طی آزمایشاتی که انجام می دهد میزان رشد و گسترش سرطان به غدد لنفاوی نزدیک و سایر اندام های بدن را در کنار اندازه تومور بررسی می کند. سرطان پوست را به دو گروه اصلی تقسیم بندی می کنند:

• سرطان ملانوما
• سرطان غیر ملانوما

همانطور که در بالا هم اشاره کردیم، سرطان پوست غیرملانوم شامل دو گروه سرطان پوست سلول پایه و سرطان پوست سلول های سنگفرشی می شود، که به صورت زیر مرحله بندی می شوند:

مرحله 0 : این ابتدایی ترین مرحله رشد سرطان است که در آن هنوز سلول های سرطانی به بیرون از لایه بیرونی پوست، یعنی اپیدرم سرایت پیدا نکرده اند.

مرحلهi: در مرحله اول از  سرطان پوست، سلول های سرطانی ممکن است به لایه های بیرونی تر پوست یعنی لایه درم سرایت کرده باشند، اما اندازه توده بیشتر از دو سانتی متر نیست.

مرحله II: در مرحله دوم رشد سرطان پوست، تومور سرطان اندازه ای بیش از 2 سانتی متر دارد اما هنوز به غده های لنفاوی سرایت پیدا نکرده است.

مرحلهIII: در این مرحله که آغاز مراحل پیشرفته تر سرطان است، توده سرطانی بزرگتر از سه سانتی متر قطر دارد و احتمالا سلول های آن به بافت ها یا استخوان های مجاور سرایت کرده اند.

مرحله IV: مرحله چهارم سرطان خطرناک ترین مرحله آن است که به آن متاستاز هم گفته می شود. در این مرحله سلول های سرطانی قطعا به بافت ها و اندام های مجاور سرایت کرده و در بدن پخش شده اند. اندازه خود تومور هم بین 3 تا 5 سانتی متر است. متأسفانه شانس درمان این سرطان در این مرحله چندان بالا نیست، اما هنوز هم روش هایی برای درمان یا حداقل کنترل سرطان وجود خواهند داشت.

مرحله بندی سرطان پوست ملانوما به صورت زیر است:

مرحله 0: در این مرحله سرطان غیرتهاجمی است و هنوز به زیر لایه بیرونی یا اپیدرم نفوذ نکرده است.

مرحله I: در مرحله اول سرطان پوست ملانوم، سلول های سرطانی ممکن است به لایه دوم پوست یعنی لایه درم گسترش یافته باشند، اما همچنان توده سرطانی اندازه کوچکی دارد.

مرحلهII: در مرحله دوم سرطان پوست ملانوما، تومور سرطانی هنوز از جایگاه ابتدایی خود فراتر نرفته است، اما بزرگتر و ضخیم تر شده است. در این مرحله از رشد، سرطان پوست می تواند علائمی همچون پوسته پوسته شدن، خونریزی، تاول یا زخم داشته باشد.

مرحله III: در این مرحله که آغاز فرایند متاستاز سرطان است، توده و سلول های سرطانی ممکن است به بافت، پوست یا غده های لنفاوی نزدیک سرایت کرده باشند.

مرحلهIV: مرحله چهارم یا متاستاز کامل سرطان ملانوما، به معنی آن است که سلول های سرطانی قطعا از تومور اصلی جدا شده و در بدن، حتی تا اندام های دور پخش شده اند.

به یاد داشته باشید که همیشه شانس بازگشت سرطان وجود دارد. سرطان پوست هم از این قاعده مستثنی نیست و ممکن است بعد از انجام فرایند های درمانی دوباره بازگردد یا به اصطلاح عود کند. برای جلوگیری از بازگشت سرطان بهتر از است دستورالعمل های مراقبت بعد از درمان سرطان را جدی بگیرید و به دقت آنها را رعایت کنید، و در صورت لزوم درمان های تکمیلی نیز انجام دهید.

عوامل خطر سرطان پوست

عواملی که ممکن است خطر ابتلا به سرطان پوست را افزایش دهد عبارتند از:

• پوست روشن. هر فردی، صرف نظر از رنگ پوست، می تواند به این سرطان مبتلا شود. با این وجود ، داشتن رنگدانه (ملانین) کمتر در پوست تان، محافظت کمتری در مقابل آسیب های ناشی از اشعه ماوراء بنفش ارائه می دهد. اگر موهای بلوند یا قرمز و چشم هایی با رنگ روشن دارید و پوست تان به راحتی لک می آورد یا آفتاب سوخته می شوید ، بسیار بیشتر از افرادی که پوست تیره دارند ، احتمال دارد به سرطان پوست مبتلا شوید.
• سابقه آفتاب سوختگی. داشتن یک یا چند سابقه آفتاب سوختگی در کودکی یا نوجوانی، خطر ابتلا به سرطان پوست در بزرگسالی را افزایش می دهد. آفتاب سوختگی در بزرگسالی نیز یک عامل خطرزا است.
• قرار گرفتن بیش از حد در معرض آفتاب. هر فردی که زمان قابل توجهی را در آفتاب می گذراند ، ممکن است به این سرطان مبتلا شود ، به خصوص اگر پوست توسط ضد آفتاب یا لباس محافظت نشود. برنزه کردن، از جمله قرار گرفتن در معرض لامپ ها و تختخواب های سولاریوم نیز شما را در معرض خطر قرار می دهد. برنزه شدن، پاسخ آسیب دیدگی پوست شما به اشعه UV بیش از حد است.
• آب و هوای آفتابی یا ارتفاع زیاد. افرادی که در آب و هوای گرم و آفتابی زندگی می کنند ، بیشتر از افرادی که در آب و هوای سرد زندگی می کنند در معرض نور خورشید قرار دارند. زندگی در ارتفاعات بالاتر ، جایی که نور خورشید قوی تر است نیز شما را در معرض اشعه بیشتر قرار می دهد.
• خال. افرادی که دارای خال های زیاد یا خال های غیر طبیعی به نام خال دیسپلاستیک هستند ، در معرض خطر ابتلا به سرطان پوست هستند. این خال های غیر طبیعی که به نظر نامنظم هستند و به طور کلی بزرگتر از خال های معمولی هستند ، احتمالا بیشتر از سایر خال ها امکان سرطانی شدن دارند. اگر سابقه خال های غیر طبیعی دارید ، مرتباً آنها را از حیث تغییرات بررسی کنید.
• ضایعات پیش سرطانی پوست. داشتن ضایعات پوستی که به عنوان کراتوز اکتین شناخته می شود ، می تواند خطر ابتلا به سرطان پوست را افزایش دهد. این زائدات پیش سرطانی پوست معمولاً به صورت تکه های پوسته پوسته و خشن ظاهر می شوند که از رنگ قهوه ای تا صورتی تیره متفاوت هستند. آنها بیشتر از همه بر روی صورت ، سر و دست افراد دارای پوست روشن دیده می شوند که پوست شان در اثر آفتاب، آسیب دیده است.
• سابقه خانوادگی سرطان پوست. اگر یکی از والدین یا خواهر و برادرتان مبتلا به این سرطان باشد ، ممکن است خطر ابتلا به این بیماری در شما افزایش یابد.
• سابقه شخصی سرطان پوست. اگر یک بار به سرطان پوست مبتلا شده اید ، در معرض خطر ابتلای مجدد به آن هستید.
• سیستم ایمنی ضعیف. افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، خطر بیشتری برای ابتلا به این سرطان دارند. این شامل افرادی است که به HIV / AIDS مبتلا هستند و افرادی که بعد از پیوند عضو ، داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی مصرف می کنند.
• قرار گرفتن در معرض اشعه. افرادی که برای مشکلات پوستی مانند اگزما و آکنه تحت پرتو درمانی قرار گرفته اند ، ممکن است خطر ابتلا به این سرطان به ویژه کارسینوم سلول بازال را افزایش دهند.
• قرار گرفتن در معرض مواد خاص. قرار گرفتن در معرض برخی مواد مانند آرسنیک ممکن است خطر ابتلا به سرطان پوست را افزایش دهد.

ادامه مطلب در بخش دوم