آنچه درباره رشد توده در رحم نمی دانید!

توده های رحمی چیست

توده در رحم
توده های رحمی چیست

به بزرگ شدن بافت رحم زنان، رشد توده در رحم می گویند. توده در رحم می تواند در اثر شرایط بی خطر و یا خطرناک ایجاد شود. گاهی به توده های رحم از نظر پزشکی تومور نیز گفته می شود. نمونه ای از توده بی خطر در رحم (خوش خیم یا غیر سرطانی) که تهدیدی برای فرد ایجاد نمی کند ، پولیپ دهانه رحم است. برخی از توده های رحمی مانند فیبروم های رحم، خوش خیم هستند ، با این حال آنها هم می توانند موجب بروز برخی از مشکلات آزار دهنده مانند خونریزی شوند. در صورت رشد خطرناک توده در رحم به آن تومور سرطانی (یا بدخیم) اطلاق می شود.

گروه پزشکان بهایند، اولین مرکز هوشمند فوق تخصصی پیشگیری، تشخیص و درمان سرطان (اولین مرکز تخصصی درمان هدفمند و ایمنی درمانی)
ارتباط مستقیم با مرکز:

واتساپ(09023009259)

اگر سابقه سرطان در خانواده دارید و تمایل دارید ریسک سرطان شما بطور رایگان ارزیابی و تعیین شود، اینجا کلیک کنید. پس از پر کردن فرم، اطلاعات شما توسط متخصصین بهایند بررسی خواهد شد و جواب به ایمیل شما ارسال خواهد شد. لطفا ایمیل معتبر وارد نمایید.

 

آناتومی

رحم (یا زهدان) اندام توخالی و گلابی شکلی است که در لگن زنان، بین مثانه و روده قرار گرفته است. قسمت باریک و تحتانی رحم، دهانه رحم است. قسمت گسترده تر ، یعنی قسمت بالایی به عنوان رحم شناخته می شود. دهانه رحم، مسیر بین رحم و واژن را تشکیل می دهد. واژن (مهبل) یا کانال تولد، رحم را به بیرون بدن متصل می کند.

 

توده در رحم نشانه چیست

با وجودی که اغلب، رشد توده در رحم خوش خیم است ، اما همچنان سرطان های رحم ایجاد می شود. در این مقاله به بررسی شرایط خوش خیم و ایجاد توده های رحمی می پردازیم. توده های خوش خیم یا غیر سرطانی شامل فیبروم رحمی ، آدنومیوز و پولیپ رحم است.

 

عوارض فیبروم رحمی چیست؟

فیبروم ها به خودی خود نیازی به درمان ندارند ، اما زنان مبتلا به فیبروم می توانند به عوارض ناشی از فیبروم ها ، از جمله خونریزی و درد لگن دچار شوند (همانطور که پیشتر به آن اشاره شد). به دلیل این علائم است که پزشکان ممکن است درمان فیبروم را پیشنهاد کنند. تنها 20٪ تا 50٪ از زنان مبتلا به فیبروم به دلیل وجود این بیماری ، در درجه اول خونریزی یا فشار لگن دارای علائمی هستند.

علاوه بر خونریزی و فشار لگن ، فیبروم ها می توانند منجر به سقط مکرر ، ناباروری ، زایمان زودرس و پیامدهای زایمان شوند. با این حال ، اکثریت قابل توجهی از زنان مبتلا به فیبروم قادر به داشتن حاملگی های موفق هستند.

 

وجود توده در رحم نشانه چیست  

انواع توده های رحمی : فیبروم داخل عضله رحم

انواع توده های رحمی
فیبروم داخل عضله رحم

فیبروئید یا فیبروم های رحمی، توده های خوش خیم رحم هستند که بنا به دلایل نامشخص در رحم رشد پیدا می کنند. فیبروم رحم معمولاً با نام کوتاه تر “فیبروم” خوانده می شود. اصطلاح پزشکی برای فیبروم، لیومیوم است که به تکثیر یا رشد غیر طبیعی بافت عضله صاف اشاره دارد. فیبروم رحمی از بافت موجود در لایه عضلانی دیواره رحم به نام میومتریوم ناشی می شود که به آن غده میوم در رحم گفته می شود. آنها معمولاً سرطانی نیستند.

دلیل این که برخی از خانم ها دچار فیبروم می شوند، هنوز مشخص نشده است. ممکن است سابقه خانوادگی در این زمینه نقش داشته باشد ، زیرا اغلب سابقه تشکیل فیبروم در زنان یک خانواده وجود دارد. بنا به دلایل نا مشخصی ، احتمال بروز فیبروم در زنان نژاد آمریکایی آفریقایی (که دو تا سه برابر بیشتر از افراد عادی احتمال این خطر را دارند) بیشتر از زنان آمریکایی سفید یا آسیایی است. فیبروم بیشتر در سنین بین 35 تا 49 سال اتفاق می افتد. علاوه بر این ، خانم هایی که اضافه وزن دارند ، خطر ابتلا به فیبروم را بیشتر دارا هستند. اکثر زنان مبتلا به فیبروم حتی ممکن است از این امر آگاه نباشند که دارای فیبروم هستند ، زیرا فیبروم ها معمولاً در طی مراحل تشخیصی یا درمانی به طور اتفاقی یافت می شوند.

 

علائم و نشانه های فیبروم رحم چیست و به چه شکلی است؟

بیشتر زنان مبتلا به فیبروم رحم هیچ علائمی از خود بروز نمی دهند. با این حال ، فیبروم بسته به اندازه ، محل قرارگیری در رحم و نزدیکی آنها به اندام های مجاور لگن ، می تواند یک سری علائم را ایجاد کند. فیبروم بزرگ می تواند منجر به بروز موارد زیر شود:

  • خون ریزی
  • فشار
  • درد لگن
  • فشار به مثانه با ادرار مکرر یا حتی انسداد مثانه
  • درد هنگام مقاربت
  • مشکلات تولید مثل مانند ناباروری ، سقط جنین یا زایمان زودرس
  • فشار بر روی روده همراه با درد هنگام دفع مدفوع

خونریزی غیر طبیعی رحم، شایع ترین علامت فیبروم به شمار می رود. اگر تومورها در نزدیکی لایه رحم قرار داشته باشند یا جریان خون به دیواره رحم تداخل پیدا کند ، می توانند منجر به پریود های سنگین ، دوره های دردناک ، طولانی شدن مدت زمان یا لکه بینی بین قاعدگی ها شوند. فیبروم های رحمی که رو به وخامت هستند ، بعضی اوقات می توانند منجر به درد شدید و موضعی شوند.

 

اگر فیبروم های رحمی خوش خیم هستند ، پس چرا دلیل بسیاری از هیسترکتومی ها (جراحی هایی که برای برداشتن رحم انجام می شود) به شمار می روند؟

پاسخ اصلی این است که فیبروم های رحمی می توانند منجر به خونریزی شوند. این خونریزی بعضی اوقات می تواند قابل توجه باشد و منجر به کم خونی شود. فیبروم ها همچنین می توانند منجر به عوارضی شوند که در بخش بعدی این مطلب، مورد بحث قرار گرفته است. خوشبختانه ، بسیاری از روش های غیر جراحی نیز برای درمان فیبروم وجود دارد.

 

فیبروم های رحمی چگونه تشخیص داده می شوند؟

فیبروم ها با انجام معاینه لگنی دستی تشخیص داده می شوند و با سونوگرافی تأیید می شوند. سونوگرافی بی خطر است و شما را در معرض تابش قرار نمی دهد. این آزمایش مشابه آزمایشی است که در زنان باردار برای مشاهده جنین در حال رشد در داخل رحم انجام می شود. به ندرت از تصویربرداری پیچیده تری استفاده می شود ، اما تنها در مواردی که پزشک نمی تواند ماهیت دقیق توده در رحم را توسط معاینه فیزیکی یا سونوگرافی مشخص کند، از سایر روش های تصویر برداری مانند ام ار ای فیبروم استفاده می شود.

 

درمان فیبروم های رحمی چیست؟

دلایل جراحی برداشتن فیبروم های رحمی

برخی از دلایل جراحی برداشتن فیبروم های رحمی عبارتند از:

  • اگر هنوز نگرانی وجود دارد که رشد توده در رحم می تواند سرطان باشد: در این موارد ، پزشک مطمئن نیست که توده در رحم ، یک فیبروم خوش خیم است یا خیر. رشد غیر معمول و سریع نشانه این است که رشد رحم ممکن است سرطانی باشد. این توده برای علائم بیماری های خطرناک تر باید از حیث آسیب شناسی برداشته و بررسی شود.
  • در صورت انجام سایر جراحی های لگن: دلایل دیگری برای جراحی لگن وجود دارد مانند بیماری تخمدان.
  • در صورتی که کليه اقدامات درمانی و پزشکی قادر نبوده اند خونریزی یا سایر عوارض را متوقف کنند.

 

جراحی فیبروم رحم

سه نوع عمده عمل برداشتن توده از رحم برای فیبروم وجود دارد:

  1. هیسترکتومی: به جراحی برداشتن رحم، هیسترکتومی گفته می شود. این جراحی تنها راه مطمئن برای درمان فیبروم رحم است. فیبروم رحم شایع ترین علتی است که به موجب آن هیسترکتومی صورت می پذیرد. این جراحی زمانی انجام می شود که فیبروم رحم بسیار بزرگ شده باشد، خونریزی شدید داشته باشید، به دوران یائسگی نزدیک شده اید یا آن را سپری کرده اید، یا دیگر قصد فرزند آوری ندارید. چنانچه فیبروم بزرگ باشد، ممکن است به هیسترکتومی نیاز داشته باشید که شامل ایجاد برشی بر روی شکم و خارج ساختن رحم می شود. اما چنانچه فیبروم ها کوچک تر باشند، پزشک ممکن است به جای شکاف شکم بتواند از طریق واژن به رحم دسترسی پیدا کند. در برخی موارد هیسترکتومی را می توان در طول لاپاروسکوپی انجام داد. برداشتن تخمدان ها و دهانه رحم در حین جراحی هیسترکتومی معمولا اختیاری است. زنانی که تخمدان هایشان برداشته نمی شود، پس از هیسترکتومی یائسه نمی گردند. هیسترکتومی یک عمل جراحی بزرگ است. اگرچه هیسترکتومی معمولا امن و بی خطر است، اما عوارض زیادی را متوجه شما می کند. دوران ریکاوری هیسترکتومی معمولا چندین هفته طول می کشد.
  2. میومکتومی (برداشتن موضعی توده): این جراحی روشی برای حذف فیبروم رحم، بدون برداشتن بافت سالم رحم است. این بهترین روش برای زنانی است که مایل به داشتن فرزند پس از درمان فیبروم رحم خود هستند یا به دلایل دیگر مایلند رحم خود را حفظ کنند. شما قادرید بعد از عمل میومکتومی باردار شوید. اما اگر فیبروم هایتان عمیقا وارد رحم شده باشند، ممکن است به جراحی سزارین نیاز داشته باشید. میومکتومی می تواند به روش های مختلفی انجام شود. این روش ها می تواند به صورت جراحی ماژور (برش شکم) یا به همراه لاپاراسکوپی یا هیستروسکوپی انجام شود. نوع جراحی به نوع، اندازه و محل فیبروم ها بستگی دارد. پس از میومکتومی ممکن است فیبروم های جدید رشد کنند و مشکل بعدی را به وجود آورند. تمامی خطرات احتمالی یک عمل جراحی در خصوص میومکتومی صدق می کند. خطرات به گستردگی جراحی نیز بستگی دارد.
  3. آمبولیزاسیون: در این روش، یک لوله نازک به رگ های خونی که خون را به فیبروم عرضه می کنند، هدایت می شود. سپس ذرات پلاستیکی کوچک یا ژل به داخل رگ های خونی تزریق می شوند. این امر، عرضه خون به فیبروم را متوقف می کند، و سبب کوچک شدن آن می شود. UFE را می توان به صورت سرپایی یا بستری انجام داد. پیامدهای این روش شامل یائسگی زودرس است که بروز آن غیر معمول بوده اما می تواند رخ دهد. مطالعات نشان می دهد که رشد فیبروم رحم پس از انجام این روش متوقف خواهد شد، اما این موضوع نیازمند تحقیقات طولانی مدت می باشد. همه فیبروم ها را نمی توان با UFE درمان کرد. بهترین کاندید برای UFE زنانی هستند که:
  • فیبروم رحم سبب خونریزی شدید در آن ها شده است
  • فیبروم رحم سبب درد و یا وارد آمدن فشار بر مثانه یا رکتوم شان می شود
  • مایل به انجام هیسترکتومی نیستند
  • تصمیم ندارند در آینده فرزند بیشتری داشته باشند
  1. روش های دیگر: برخی از درمان ها شامل ایجاد حفره هایی در فیبروم با فیبرهای لیزر ، پروب انجماد (کرایوسرجری) و سایر روش های تخریبی است که در واقع بافت را از بین نمی برند اما سعی در تخریب آن در محل دارند.

 

عوارض عمل جراحی فیبروم رحم

شاید برداشتن فیبروم های رحمی بسیار مفید و مناسب به نظر برسد ، اما مانند هر عمل جراحی دیگر، عوارض آن می تواند خطر مرگ و یا عوارض ناشی از بیهوشی عمومی را شامل شود. همچنین خطر خونریزی و عفونت نیز وجود دارد ، اگرچه این خطرات نسبتاً نادر هستند. با این حال ، یک هیسترکتومی در واقع یک روش مهم تر از آن است که بسیاری از خانم ها بدانند که به زمان بهبود قابل توجهی نیاز دارند.

 

چه روشهای درمانی دیگری برای فیبروم رحم وجود دارد؟

یادآوری این نکته ضروری است که فیبروم ها تنها در صورت بروز خونریزی یا درد، به درمان نیاز دارند. چندین روش درمانی برای فیبروم رحم وجود دارد. قرص های ضد بارداری (خوراکی) برای زنان مبتلا به فیبروم رحم می تواند فواید بسیاری داشته باشد. این قرص ها میزان خونریزی رحم را حدود 50٪ کاهش داده و درد و گرفتگی در هنگام قاعدگی را کاهش می دهند. آنها همچنین ممکن است خطر تشکیل فیبروم ها را نیز کاهش دهند.

سایر روش های درمانی شامل استفاده از داروهایی است که تولید استروژن را از تخمدان سرکوب می کند (آنالوگ های GnRH). این داروها به مدت سه تا شش ماه تجویز می شوند. در صورت موفقیت ، می توانند حجم فیبروم ها را تا 50٪ کاهش دهند.

میفپریستون (RU-486) ​​یک داروی ضد پروژسترون است که می تواند فیبروم ها را تا حد قابل مقایسه ای با درمان با آنالوگ های GnRH کوچک کند. این دارو که گاهی به عنوان “قرص صبحگاهی” نیز شناخته می شود ، برای خاتمه دادن به اوایل بارداری نیز استفاده می شود. درمان با میفپریستون همچنین خونریزی همراه با فیبروم را کاهش می دهد ، اما این روش درمانی می تواند با عوارض جانبی ای مانند رشد بیش از حد (هایپرپلازی) آندومتر (دیواره رحمی) همراه باشد. این پاسخ به سوال بسیاری از افراد مبتلا، مبنی بر این است که آیا فیبروم باعث بزرگی شکم میشود یا نه.

دانازول  (دانوکرین) یک هورمون استروئیدی آندروژنی است که برای کاهش خونریزی در زنان مبتلا به فیبروم مورد استفاده قرار می گیرد ، زیرا این دارو باعث می شود که قاعدگی متوقف شود. با این حال ، به نظر نمی رسد که دانازول اندازه فیبروم ها را کاهش دهد.

لتروزول (فمارا) ، یک مهارکننده آروماتاز که تبدیل تستوسترون به استروژن را مسدود می کند و برای معالجه برخی از زنان مبتلا به سرطان پستان استفاده می شود. مطالعات اولیه نقش مهمی در مهارکننده های آروماتاز ​​در کنترل فیبروم ها نشان داده اند ، اما تحقیقات بیشتری لازم است.

نشان داده شده است که مصرف رالوکسیفن (اویستا) (دارویی برای پیشگیری و درمان پوکی استخوان در زنان یائسه) منجر به کاهش اندازه فیبروم ها در زنان یائسه می شود ، اما نتایج با این روش درمانی در زنان پیش یائسه متضاد بوده است.

 

درمان های خانگی فیبروم رحم

اغلب فیبروم های رحم بدون علامت هستند و به درمان های خاصی نیاز ندارند. با این وجود، بسته به اندازه و موقعیت ممکن است فیبروم سمپاتیک (علامت دار) در نظر گرفته شود. علائم و نشانه های شایع فیبروم رحم شامل درد لگن، خونریزی قاعدگی سنگین یا طولانی مدت، درد پا یا کمر، سختی در تخلیه مثانه، تکرر ادرار غیر عادی، دفع دردناک ادرار، ناراحتی های شکمی، درد حین مقاربت، و احساس سنگینی می باشد. یکی از پیامدهایی که ممکن است در اثر خونریزی های غیر طبیعی قاعدگی رخ دهد، کم خونی است. هنگامی که فیبروم رحم به همراه اندومتریوز ایجاد شود، ممکن است منجر به ناباروری گردد. زمانی که فیبروم ها از نظر فیزیکی، اندام های اطراف را تخریب می کنند، ممکن است مشکلات ادراری و گوارشی نیز به وجود آید. در موارد بسیار نادر، فیبروم می تواند به لیومیوسارکوم که یک نوع سرطان بدخیم است تبدیل گردد.

بسیاری از زنان ترجیح می دهند جهت پیشگیری از عوارض جانبی و پیامدها از مصرف داروهای تجویزی یا درمان های جراحی اجتناب کنند. درمان های خانگی متعددی برای فیبروم رحم وجود دارد. در این بین، اثبات شده است برخی از این درمان های خانگی بر روی زنان مبتلا به فیبروم بسیار موثر واقع شده. ما در ادامه سعی نموده ایم درمان های خانگی که توسط اطبای طب سنتی و پزشکان مورد تایید است و به طور چشمگیری موثر بوده اند را در اختیار شما قرار دهیم. بهترین درمان های خانگی فیبروم رحم که شما به راحتی می توانید آن ها را در منزل به کار گیرید، به شرح زیر است:

 

قارچ ریشی (Reishi)

قارچ رِیشی، در درمان هپاتیت B، ضعف، خستگی و همچنین فیبروم رحم اثبات شده است. اطبا بر این اعتقادند که قارچ ریشی، سطح هیستامین و فاکتور رشد فیبروبلاست پایه (bFGF) را کاهش می دهد و این امر می تواند رشد فیبروم های رحم را متوقف سازد. قارچ ریشی را می توانید در قالب قرص، عرقیجات یا چای و دمنوش مصرف کنید.

 

سیر

درمان سرطان رحم با طب سنتی
سیر

سیر حاوی یک ماده فعال به نام آلیسین است که می تواند رشد تومور، عفونت های باکتریایی و فیبروم رحم را کاهش دهد. اگر شما نیز به فیبروم رحم مبتلا هستید، توصیه می شود هر روز 500 میلی گرم مکمل آلیسین یا معادل آن، یک حبه سیر خام مصرف کنید.

 

یام وحشی

یام وحشی دارای ویژگی های پروژسترون مانندی است که می تواند به درمان فیبروم های ناشی از استروژن کمک کند. این گیاه را می توانید به صورت چای یا دمنوش میل کنید.

 

گل قاصدک

داروی گیاهی برای کیست
گل قاصدک

گل قاصدک قادر است اندازه فیبروم های ناشی از استروژن را کاهش دهد و به بدن کمک می کند در استفاده از استروژن بیشتر و موثرتر عمل کند. این گیاه را می توانید به صورت چای یا دمنوش میل کنید.

 

 

گیاه پنج انگشت

داروی گیاهی برای کیست
گیاه پنج انگشت یا ویتکس

با مصرف گیاه پنج انگشت، غده هیپوفیز به خوبی عمل خواهد کرد. از آنجایی که گیاه پنج انگشت قادر است هورمون ها را تنظیم کند، اندازه فیبروم های رحم را نیز کاهش می دهد. این گیاه را می توانید در شکل عرقیجات یا قطره خوراکی استفاده کنید.

 

گرم نگه داشتن

گرم نگه داشتن و استفاده از کمپرس گرم می تواند تا حد زیادی درد ناشی از فیبروم رحم را تسکین دهد.

 

خار مریم (خار شیری)

خارم مریم نیز همانند گل قاصدک می تواند از اندازه فیبروم های رحم بکاهد و عملکرد بدن را در استفاده از استروژن بهبود ببخشد. این گیاه را می توانید به صورت عرقیجات میل کنید.

 

گیاه چینی دان شن (dan shen)

یکی از علائم شایع فیبروم رحم، خونریزی های شدید قاعدگی است. بنابراین یافتن راهی جهت متعادل ساختن چرخه قاعدگی بسیار اهمیت دارد. بنا به توصیه گیاه شناسان و اطبای طب سنتی، مصرف گیاهی به نام دان شن به همراه ویتامین E می تواند استروژن را به سطح نرمال بازگرداند. دان شن همچنین اثربخشی ویتامین E را افزایش می دهد. گیاه دان شن را باید طبق دستور طبیب یا گیاه شناس مصرف کنید و مصرف روزانه 400 واحد ویتامین E را نیز در برنامه درمان خود بگنجانید.

 

پای شیر

گیاه پای شیر به شما در تنظیم هورمون ها و کنترل خونریزی غیر طبیعی قاعدگی کمک می کند. شما می توانید جهت کنترل خونریزی های شدید از دمنوش پای شیر (به میزان یک فنجان) استفاده کنید.

 

تکنیک های ریلکسیشن

مراقبه (مدیتیشن)، یوگا و تای چی، روش های عمومی ریلکسیشن (آرام سازی) محسوب می شوند که می توانند عملکردهای فیزیکی بدن، از جمله میزان هورمون ها و چرخه های قاعدگی را متعادل سازند.

 

ویتامین ها

برای جبران خونریزی های شدید قاعدگی لازم است خون از دست رفته را با مواد مغذی و مقوی پر کنید. برای جبران کمبود ویتامین و تولید خون جدید ویتامین A، ب کمپلکس، C و آهن، مکمل های کمک کننده و موثری هستند که از ابتلا به کم خونی جلوگیری می کنند. زنان مبتلا به کم خونی باید مکمل های زیر را با مقادیر تعیین شده به صورت روزانه مصرف کنند:

  • ویتامین A: 25.000 واحد
  • ویتامین ب کمپلکس: 100 میلی گرم
  • ویتامین C به همراه بیوفلاونوئید ها: 1000 میلی گرم
  • آهن: 50 میلی گرم

 

داشتن کبد سالم

تنها یک کبد سالم می تواند سطح غیر طبیعی استروژن را پردازش کند و مکمل هایی از قبیل آمینو اسید و کولین می توانند این عملکرد کبد را حفظ کنند. با این حال، حتما پیش از مصرف این مکمل ها با پزشک تان مشورت کنید. ورزش منظم نیز گردش خون ضعیف و سلامت کلی شما را بهبود می بخشد.

 

مواد غذایی حاوی فیبر

غلات کامل، میوه و سبزیجات همگی سرشار از فیبر می باشند. فیبر با اتصال به داخل دستگاه گوارش، سطح استروژن را کنترل می کند. مصرف فیبر بیشتر می تواند استروژن بیش از حد را از بدن دفع کند. جهت برخورداری بیشتر از مزایای فیبر، تا جایی که می توایند مواد غذایی قید شده را خام مصرف کنید.

 

دانه سویا

سویا نیز به کنترل سطح استروژن کمک می کند. این گیاه حاوی دایدزین و جنیستئین است که می توانند نقاطی (فضای داخل سلول ها) که معمولا استروژن پر می کند را اشغال کنند. هر دوی این ترکیبات تحت عنوان فیتواستروژن (استروژن های گیاهی) شناخته می شوند و به جلوگیری از ورود بیش از حد استروژن به داخل سلول ها کمک می کنند. سویا را می توان در انواع سوپ یا غذا استفاده کرد. برای برخورداری از مزیت کنترل استروژن سویا می توانید شیر سویا، توفو (پنیر سویا) و تمپه نیز مصرف کنید. چنانچه سویا در دسترس تان قرار ندارد، می توانید لپه، باقلا، لوبیا سفید، ماش، لوبیا سیاه و لوبیا قرمز را جایگزین کنید.

 

ماهی ها

مصرف ماهی به کنترل التهاب که یکی از علائم شایع فیبروم رحم است، کمک می کند. مصرف منظم ماهی هایی از قبیل ماهی خال خالی، ماهی تن و سالمون، مانند تسکین دهنده عمل کرده و شرایط را بهتر می سازد.

 

نوشیدن آب فراوان

نوشیدن مقدار زیادی آب می تواند شما را در وضعیت هیدراته نگه دارد و مواد زائد بیش از حد را از داخل بدن تان دفع کند. چنانچه فیبروم دارید، به جای 8 لیوان، 12 لیوان آب در روز بنوشید؛ به ویژه پس از مصرف مواد غذایی حاوی فیبر تا به حفظ حرکات روده تان کمک شود.

 

ممنوعیت های خوراکی

زنان مبتلا به فیبروم باید از مصرف گوشت قرمز، نان سفید و محصولات لبنی خودداری کنند؛ زیرا ممکن است سطح استروژن در آن ها افزایش یابد. برخی از گیاهان دارویی از قبیل رازیانه، سرچماقی (نوعی قارچ)، شیرین بیان و گل صد تومانی در زنان مبتلا به فیبروم نباید مصرف شود.

 

انواع توده در رحم : آدنومیوز

انواع توده های رحمی
آدنومیوز

آدنومیوز، ضخیم شدن پراکنده رحم است که وقتی بافتی که به طور معمول رحم را پوشش می دهد (آندومتر) از دیواره عضلانی خود بیرون می زند. هنگامی که این اتفاق در یک ناحیه کوچک رخ می دهد ، یا موضعی می شود ، به آن آدنومیوما گفته می شود.

علت آدنومیوز به خوبی درک نشده است. برخی محققان معتقدند که جراحی های قبلی روی رحم (از جمله زایمان سزارین) می تواند باعث شود سلول های آندومتر (دیواره رحم رحمی) در مکانی غیر طبیعی (لایه عضلانی دیواره رحم) گسترش و رشد پیدا کنند. احتمال دیگر این است كه آدنومیوز از بافت هایی در خود دیواره رحم ایجاد می شود كه ممكن است در حین بزرگ شدن رحم به آنجا ورود پیدا کرده باشد.

شیوع آدنومیوز بعد از زایمان شایع تر است.

 

علائم آدنومیوز چیست؟

علائم آدنومیوز ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • پریود های طولانی یا خونریزی شدید
  • پریود های دردناک که به طور مداوم بدتر می شوند
  • خونریزی بین دوره ها
  • درد حین مقاربت

بیشتر خانم ها در پایان سنین فرزند آوری خود دچار آدنومیوز می شوند. بیشتر زنان برای درمان اندومتر ضخیم نیازی به درمان ندارند ، اما برخی برای رفع درد به دارو نیاز دارند. قرص های ضد بارداری و استفاده از دستگاه داخل رحمی (IUD) حاوی پروژسترون ممکن است به کاهش خونریزی شدید این افراد کمک کند. زنان مبتلا به موارد شدید ممکن است برای تسکین علائم خود به هیسترکتومی نیاز داشته باشند.

 

آدنومیوز چگونه تشخیص داده می شود؟

تشخیص دقیق آدنومیوز تنها با معاینه میکروسکوپی واقعی بافت رحم امکان پذیر است. این بدان معنی است که در نهایت پس از هیسترکتومی تشخیص داده می شود. بعضی اوقات نتایج معاینه فیزیکی و یا معاینه سونوگرافی ممکن است نشان دهنده وجود آدنومیوز باشد.

 

آدنومیوز چگونه درمان می شود؟

از داروهای مسکن برای تسکین درد و گرفتگی ناشی از آدنومیوز استفاده می شود. در حال حاضر ، تنها درمان مؤثر برای آدنومیوز ، هیسترکتومی، به معنی برداشتن رحم است. این عمل به یک دوره بهبودی احتیاج دارد و همانطور که پیشتر توضیح داده شد ، خطر جراحی و بیهوشی را به همراه دارد. تصمیم در مورد عدم انجام هیسترکتومی بستگی به شدت علائم و سلامت کلی بیمار دارد. کنترل چرخه قاعدگی از طریق پیشگیری از بارداری هورمونی (توسط قرص) یا استفاده از هورمون های دیگر ممکن است منجر به تسکین علائم شود.

 

انواع توده در رحم : پولیپ رحم

توده در رحم
پولیپ رحم

پولیپ های به رشد بیش از حد توده های خوش خیم در رحم یا برآمدگی بافت طبیعی جداره رحم گفته می شود که رحم را درون حفره خود قرار می دهد. پولیپ همچنین ممکن است در دهانه رحم نیز یافت شود. پولیپ ها معمولاً توسط پایه یا ساقه به بافت زیرین متصل می شوند و از نظر اندازه نیز متفاوت هستند. پولیپ ها به ندرت حاوی سلول های سرطانی هستند. آنها بیشتر در زنان 40 سنین 40 سال دیده می شوند و بروز آن در زنان زیر 20 سال نادر است.

 

علائم پولیپ رحم چیست ؟

پولیپ های رحمی ممکن است علائمی ایجاد نکنند. با این حال ، برخی از زنان ممکن است موارد زیر را تجربه کنند:

  • خونریزی نامنظم واژینال
  • خونریزی بعد از مقاربت
  • خونریزی شدید قاعدگی

 

پولیپ های رحمی چگونه تشخیص داده و درمان می شوند؟

بعضی اوقات ، پولیپ ها از طریق حفره دهانه رحم به بیرون می زنند به طوری که در طول معاینه بت اسپکولوموم، مثلا در حین انجام تست پاپ اسمیر قابل مشاهده هستند. تشخیص از طریق سونوگرافی یا بررسی بافتی که در زمان نمونه برداری از رحم برداشته می شود زیر میکروسکوپ امکان پذیر است. پولیپ رحم را همچنین می توان با استفاده از هیستروسکوپی تشخیص داد. در طی این روش اغلب برداشتن پولیپ امکان پذیر است. کورتاژ ، روشی که در آن لایه رحم برداشته می شود نیز در بیشتر موارد برای درمان پولیپ آندومتر قابل استفاده است.

کاربر عزیز، امیدواریم این اطلاعات توانسته باشد به شما در درمان بیماری تان کمک کرده باشد و هر چه زود تر، مجددا سلامتی خود را به دست آورید.

شاد و تندرست باشید.

تحقیق و ترجمه: مینو زرفش

منابع:

medicinenet

healthguidance

6 دیدگاه دربارهٔ «آنچه درباره رشد توده در رحم نمی دانید!»

  1. رامین خِـدری

    سلام،من متاسفانه همسرم ب تازگی ک چندین ماه بیخبر بودیم از رشد توده در رحمش دکتر ک بردیمش پزشکش گفته رشد توده در رحم است ک خوش خیم است و برای یکماه قرص و دارو داده اند ک بعد از یکماه دوباره آزمایش بدهند و اگر توده کوچک شده بود ک هیچ اگرنه ففک میکنم نیاز ب هیسترکتومی باشه ولی پزشکش گفت ک 90درصد با همین داروها تو این یکماه برطرف میشه،میخواستم نظر شماروهم بپرسم ک چجوریه درمانش و اینک آیا با مصرف یکماهه این داروها میشه ک نیاز ب هیسترکتومی نباشه انشاللاه و اگر نیاز شد جوری باشه ک رحم حفظ بشه؟همسرم 36 سالشونه و هنوز زوده برای این موضوع و خیییلی ناراحت کننده ک نشه فرزند ب دنیا بیاره،ممنون میشم راه درمان و اینک جای نگرانی هست یا خیر رو بهم بگـید،حتی اگرر نیاز ب هیسترکتومی هم باشه ب هییچ عنوان دوس نداریم نـابارور بشه همسرم، ممنون میشم راهنمایی کنید و مارو از این نگرانی بزرگ دربیارید،،

    1. فرزانه جعفری

      سلام توصیه می کنیم مدارکشون توسط متخصص زنان مجموعه بررسی بشه تا بهتر بتونیم راهنماییتون کنیم.

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پیمایش به بالا